چراغ روشن - مجله سوره اندیشه ادب و هنر

"بلند می‌شوی و از در اتاق بیرون رفتنی،زیر لب می‌گویی:می‌رم یه سری به علی بزنم. از علی می‌پرسی:این دکتر کی هست؟ می‌گوید:می‌گن متخصص خوبیه. می‌پرسی:این چیه؟ خواهرت می‌گوید:بگذار توی حسابت که می‌خوای چک به علی بدی‌ خالی نباشه! حال علی را می‌پرسی و این‌که‌ باز رفته پیش دکتر یا نه؟می‌گوید:یه چند روزی دست نگه داشتم این وام‌ جور بشه،بعد. خواهرت گوشه‌ی چارقدش را می‌کشد به چشم‌هاش و می‌گوید:خدا کنه‌ این عقدنامه زود جور بشه! خواهرت پس از نگاه کوتاهی به چشم‌هات، من و منی می‌کند و می‌گوید:دادش اگر یه وقت عقدنامه‌ای،چیزی سراغ‌ کردی،دست این بچه را بگیر. تا برسند کنارتان،داد علی درمی‌آید که:کجا رفتید پس؟ خواهرت اول به تو سلام می‌کند و بعد رو به علی می‌گوید:یعنی روا نمی‌بینی یه دقیقه بریم بیرون. زن علی هم سلام می‌کند و«خسته نباشید»ی می‌گوید و از کنارتان رد می‌شود می‌رود طرف اتاق. دوباره می‌خواهد سکوت بیفتد میانتان‌ که تو نمی‌گذاری و می‌پرسی:این عقدنامه جور نشد؟ خواهرت می‌گوید:قحطیش افتاد یک دفعه."