چکیده:
ذهن انسان (راست مغز یا چپ مغز) مراحل چهارگانة حرکت (نیاز، انگیزش، هیجان، پاسخ) را با دریافت اطلاعات جدید، در صورت اثربخش بودن، طی و در این مسیر از مراحل ورود اطلاعات، ایجاد مسئله (شبهه)، سؤال، پرسش، و تعادل ذهنی (آرامش) عبور میکند. بر این اساس سؤال تحقیق آن است که مشکل ذهنی در مراحل مختلف آن چگونه باید مدیریت شود تا فرصت تلقی گردد نه تهدید؟ نوع آن کاربردی، روش فراتحلیل و فرضیه تحقیق این است که میتوان مسئله را پیشبینی [شناسایی] استخراج و به گفتمان تبدیل، کرد و آنرا در تمام مراحل مدیریت و تبدیل به فرصتی برای دستیابی به اهداف راهبردی سیستم نمود.بر پایة یافتههای تحقیق، مدیریت درست مراحل سیکل پویایی ذهن و سطوح آن میتواند به رشد و تعالی جامعه و فرد در حوزة فرهنگ و تمدن منجر گردد. دراین صورت میتوان از انرژی پدید آمده در مسیر این فرایند، برای حرکت فرد و جامعه به سوی سطوح بالاتر بهره برد. در صورت مدیریت نامناسب، ناهنجاریهای فردی و اجتماعی پدید آمده، سرانجام به انحراف نامحسوس و نرم اهداف راهبردی جامعه میانجامد.
خلاصه ماشینی:
"یکی از مهمترین راهها برای این موضوع، مدیریت مجموعه فرایند ذهنی و مراحل مختلف پدید آمدن مشکل در آن است به گونهای که بتواند بهجای جهتگیری منفی در ایجاد بحرانهای فردی و اجتماعی، در جهت رشد شخصیتی و اجتماعی و نیز رفع نیازها و تحقق اهداف پیشبینی شده برای جامعة دینی در سطوح محلی، ملی، منطقهای و جهانی سویة مثبت به خود گیرد.
بر این اساس سؤال اصلی تحقیق عبارت است از اینکه مشکل ذهنی در مراحل مختلف آن چگونه باید مدیریت شود تا فرصت تلقی گردد، نه تهدید؟ سؤالات فرعی تحقیق نیز عبارتاند از: مسئله چیست؟ چگونه شکل میگیرد؟ چگونه بروز پیدا میکند و تبدیل به سوال میشود؟ به چه نحو بایستی به سؤال تبدیل قابل پاسخگویی شود؟ چگونه باید آن را برنامهریزی و مدیریت کرد؟ هدف و ضرورت تحقیق: پایة حیات فکری انسان بر پدید آمدن مشکلات فکری بنا شده و به همین علت فلاسفه نخستین و اصلیترین سؤال پدید آمده را در ذهن انسان، به عنوان موجود زندة برتر، چیستی یا همان ماهیت دانستهاند.
به همین علت مدیران بزرگ، سیاستمداران و رهبران سعی در مدیریت افکار و سازماندهی اذهان برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده دارند، اما هنگامی که این موضوع، یعنی مسئله به مثابة نخستین نیاز ذهنی انسان با فطرت یعنی زمینة خلقت آدمی گره میخورد، مجموعهای از مشکلات و سپس مسائل را پدید میآورد که در صورت پاسخگویی درست، «انسان کامل» در حوزة حیات فردی و «مدینة فاضله» در عرصة حیات اجتماعی پدید میآید."