چکیده:
مقالة حاضر به بررسی رابطة عشق و شخصیت میپردازد. هدف از این بررسی شناخت هر چه بیشتر عشق و مهار آن است. برای عملیاتی کردن مسئله از آزمون سبکهای عشق هنریک استفاده شده است. این آزمون براساس تحقیقات جان لی شکل گرفته است. او برای عشق، شش سبک را طراحی کرد. این سبکها عبارتاند از سبک عشق پرشور، نمایشی، دوستانه، منطقی، وابستة وسواسی(رمانتیک) و ایثارگرانه که هر یک از زاویهای به مسئلة عشق پرداختهاند. برای بررسی شخصیت نیز از دو آزمون NEO و MMPI استفاده و با طرح همبستگی اسپیرمن رابطة آنها بررسی شد. فرضیة مقاله ارتباط عشق و شخصیت و همچنین ارتباط سبکهای عشق با صفات و اختلالات خاص است. پس از تحلیل آماری، فرضیة اصلی یعنی رابطة عشق و شخصیت معنادار و ابعاد آسیبشناسانة عشق وابستة وسواسی(عشق رمانتیک) آشکار گشت.
The present paper investigates the relationship between love and personality. The purpose of this study is to understanding the love and ways of its control. For operational test to the issue the Henrik love styles are used. This test based on Research formed by John Lee. He designed six styles for love. These styles include passionate love styles، dramatic، friendship، rational، obsessive dependent، sacrificially (Erose، Ludus، Storge، Pragma، mania، Agape) that each. We used NEO and the MMPI test to evaluate the character and Spearman to show the correlation between them. Article hypothesis is relationship of love and personality and also relationship of love styles with and traits and special disorders. After statistical analysis، the main hypothesis، i.e. the significant relationship between love and personality was proven and pathological dimensions of Dependent Obsessive Love (romantic love) became apparent.
خلاصه ماشینی:
"بسیاری از پژوهشگران دیگر نیز در جستوجوی پاسخ همین سؤالاند که چرا بعضیها عاشق میشوند؟ آیا این به مسائل ارثی و ژنتیکی وابسته است؟ آیا سبک تربیتی در عاشق شدن و سبک عشق تأثیر دارد؟ آیا سطح عزت نفس میتواند در سبک عشق مؤثر واقع شود؟ در این میان مسئله مهم دیگر این است که رابطة عشق با سلامت روان چیست؟ آیا افراد عاشق از حیث سلامت روان دچار مشکلاند؟ آیا بین انواع عشق و بهزیستی ذهنی 154 رابطه وجود دارد؟ بسیاری ازسؤالات پژوهشی مشابه در این میان هست که باید به آنها پاسخ داده شود، و پرسش آخر اینکه آیا عشق با ویژگیهای شخصیتی رابطه دارد یا خیر؟ آیا اختلالات شخصیتی میتواند در سبک عشق تأثیر داشته باشد؟ پاسخ به این پرسشها میتواند پرده از اسرار عشق بردارد؛ البته در تحقیق حاضر بیشتر بر رابطة شخصیت و عشق تأکید میشود.
در این بخش تنها یک همبستگی معنادار نشان داده میشود و این رابطة معنادار 186/0 ـ با ضریب خطای 05/0 بین عامل توافقگرایی و سبک عشق نمایشی است؛ یعنی افرادی که این سبک عشق را دارند، در ویژگی توافق، به ویژه مخصوصا در دراز مدت، مشکل دارند و رابطه 186/0 ـ از این مسئله حکایت دارد.
اما سومین همبستگی که مثبت است، بین وجدانگرایی و سبک عشق دوستانه میباشد، این رابطه 289/0 در سطح 01/0 است و این هر سه رابطه حرفهای جالبی را در دل خود دارند که در فصل پنجم به آنها اشاره خواهد شد."