خلاصه ماشینی:
"اگر پارکی در فاصله دورتری از محل زندگی افراد قرار گرفته باشد تعداد کمتری از آنها قادر باستفاده از پارک مزبور خواهند بود و این هم به دلیل بالابودن هزینه و هم بعلت طول زمانی است که صرف رسیدن بپارک میشود (منحنی 10 و 11)در مورد ایجاد یک پارک و یا هرگونه سیستم تفریحی باید موقعیت پارک از نظر فاصله و محل زندگی افراد استفادهکننده و امکانات لازم برای رسیدن به تفرجگاه مزبور مورد بررسی قرار گیرد،چون از نظر استفاده بخاطر داشتن امتیازات مشابه با سایر تفرجگاهها(فاصله-امکانات استفاده و موقعیت بهتر تفریحی)ممکن است باهم رقابت داشته باشند، در این صورت افزایش در میزان استفاده از یکی باعث کاهش تقاضا در مناطق دیگر میشود.
تأثیر هزینه بر روی تعداد دفعات استفاده گروههای کمدرآمد بیشتر است و بتدریج که درآمد افزایش پیدا میکند شدت تأثیر هزینه کاهش پیدا میکند بطوریکه از هزینهء 40 ریال ببعد برای دو گروه از افراد که درآمدشان بین 30000 تا 50000 ریال و بیش از 50000 ریال میباشد افزایش هزینه عملا تأثیری روی تعداد دفعات استفاده از آنها ندارد حساسیت تقاضا نسبت به قیمت برای درآمدهای بالا بسیار کم است،در حالیکه با افزایش هزینه میزان تعداد دفعات استفاده برای گروههای کم درآمد سریعا کاهش پیدا میکند و این اشخاص نسبت به افزایش یا کاهش قیمت حساسیت زیادی از خود نشان میدهندبطوریکه در هزینهئی برابر 75 ریال از این گروه کسی قادر باستفاده از پارک نیست،بعبارت دیگر برای افرادیکه دارای درآمد بیش از 30000 ریال میباشند این پارک از نوع خدمات پست محسوب میشود،بهمین جهت افرادی که جزو گروههای پرآمد هستند از سایر خدمات قابل جانشینی و سایر پارکهای مشابه با کیفیت بهتر استفاده میکنند."