چکیده:
در این مقاله به بررسی انواع ضمانت اجرای اخلاق کسب و کار در بازار پرداخته می شود. رویکرد نظری این تحقیق به طور عمده برگرفته از نظریه های جامعه شناسی دورکیم و وبر است. داده ها نیز از طریق مصاحبه نیمه باز با 60 نفر از (سه نسل) بازاریان شهر بابل در سال 1394 جمع آوری شده است. یافته ها حکایت از آن دارد که در هر سه نسل از بازاریان مورد مصاحبه دو نوع «ضمانت اجرای شرعی و غیر شرعی» وجود دارد. اما طی نسل های متوالی از اهمیت ضمانت های شرعی کاسته شده است، حال آن که اهمیت دستاورد روانی به عنوان نوعی تضمین درونی افزایش یافته است.
خلاصه ماشینی:
در ایران نیز از دیرباز اخلاق کسب و کار سنتی مبتنی بر دین بر بازار حاکم بوده و روابط اقتصادی میان افراد را براساس حفظ مصالح فرد و جامعه تنظیم می نموده است .
همچنین با توجه به تنوع روابط اقتصادی در بازار و قواعد اخلاقی حاکم بر هر یک از آنان، در این تحقیق به جهت عمومیت رابطه خرده فروشان با خریداران در سطح جامعه و تأثیر گسترده آن بر اقشار گوناگون، تنها به اخلاق در فروش(ethical sale) و ضمانت اجرای آن پرداختیم .
بدین ترتیب بررسی وضعیت ضمانت اجرای اخلاق کسب و کار در بازار به جهت گستردگی و پراکندگی بازار در سطح جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار گردیده، به خصوص که امروزه بخش بزرگی از جمعیت کشور در این حیطه فعالیت دارند و عدم توجه به اخلاق در حیات اقتصادی می تواند پیامدهای منفی برای اخلاق عمومی نیز دربرداشته باشد.
دیدگاه های نظری گوناگونی درخصوص ضمانت های اجرای اخلاق کسب و کار در بازار و عوامل تأثیرگذار بر تغییرات آن وجود دارد که بررسی آنها در این بخش علاوه برآشنایی با دانش زمینه ای، حساسیت نظری لازم برای شناسایی مقولات و روابط آنها برای ورود به میدان تحقیق را فراهم می سازد.
٦. یافته های تحقیق پاسخ های مصاحبه شوندگان بیانگر وجود دو نوع ضمانت اجرای اخلاق کسب و کار شرعی و غیر شرعی در میان هر سه نسل از بازاریان شهر بابل است .
مقایسه داده ها حکایت از آن دارد که تأکید بر نقش ضمانت اجرای شرعی اخلاق کسب و کار طی نسل های متوالی بتدریج کاهش یافته است .