خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) عبد الکریم مشایخی (6331) دبیر تاریخ،مؤلف،بوشهر از دبیران تاریخ در بوشهر است.
مادرم برای مردم خیاطی میکرد و لباس میدوخت و درامدمان فقط از همین راه تأمین میشد تا اینکه او هم برای چندین هفته طوری مریض شد که قادر به انجام هیچ کاری نبود.
روزی خواهر کوچکترم سرآسیمه و هیجانزده از مدرسه به خانه آمد و تندتند و با اشتیاق فراوان گفت:«مامان!ما باید فردا برای مردم فقیر،با خودمون یه چیزی ببریم مدرسه.
» ناگهان مادربزرگم که آن موقع او هم با ما زندگی میکرد، بازوی مادرم را گرفت و اخم کرد و گفت:«هیس اوا،اگه تو بخوای به این بچه تو این سن و سال اینطوری حالی کنی که جزو آدمهای فقیره،مطمئن باش تا آخر عمرش با همین فکر بزرگ میشه و زندگی میکنه.
بعد از آن،هرگاه مشکلی برای مردم پیش میآمد،خواهرم بهطور خیلی طبیعی و جدی،فکر میکرد که خودش باید بخشی از راهحل آن مشکل باشد."