خلاصه ماشینی:
"در این راهبرد،جزئیات اندازهگیری خودکارآمدی فرد پیش از پرداختن به رفتار در موقعیتهای خاص مشخص میشود؛ بنابراین،از آزمودنی خواسته میشود که پس از برگزیدن یک موقعیت مشخص،کارهایی را که میتواند انجام دهد و میزان اطمینان خود از انجام موفقیتآمیز آن کارها را تعیین کند.
این راهبرد نشان میدهد که قضاوت خودکارآمدی تنها به موقعیتهای خاص مربوط است و بیانگر یک حالت کلی نیست که بتوان آن را با پرسشنامهی شخصیت اندازه گرفت؛برای مثال،از فردی که در یک آزمون زبان شرکت میکند،خواسته میشود کارهایی را که میتواند انجام دهد و میزان اطمینان خود را در انجام موفقیتآمیز آنها تعیین کند.
افرادی که معیارهای بسیار بالا و غیر واقعبینانهای برای عملکرد وضع میکنند، یعنی کسانی که انتظارهای رفتاری خود را بر مبنای رفتار سرمشقهای فوق العاده موفق و مؤثر قرار میدهند و بهطور مداوم میکوشند که به رغم شکستهای پیاپی، خود را به آن معیارها برسانند،ممکن است خود را به شدت تنبیه کنند.
افرادی که از نظر احساس خودکارآمدی قوی هستند،معتقدند که بهطور مؤثر از عهدهی رویدادهای زندگی خود برمیآیند، در کوششهای خود ثابتقدماند،در انجام دادن تکالیف خود پشتکار دارند و عملکرد آنها در سطح بالایی است.
الیس21(9791)باورهای نامعقول را سبب بروز هیجانات منفی نامناسبی مثل کمرویی افراطی،احساس گناه، تحمل کم ناکامی،احساس بیعرضه بودن، کمالگرایی افراطی،عصبانیت،آزردگی شدید از اطرافیان و خودکارآمدی پایین میداند و برای مقابله با آن با استفاده از فنون درمان عقلانی-هیجانی (A-B-C) 31 توصیه به کشف باورهای نامعقول میکند که با کنار گذاشتن آنها میتوان با مشکلات مقابله کرد،خودکارآمدی خود را افزایش داد و زندگی شادمانهای به دست آورد(ترجمهی فیروزبخت و عرفانی،7831)."