چکیده:
شهر شوشتر،همواره،از همان دورهء ساسانی،از شهرهای مهم ایران محسوب میشده و در طول تاریخ چهرههای درخشانی در عالم علم واندیشه و فقه و...از آن سر بر آوردهاند.از جملهء این بزرگان،عالم نامی،علی بن حسین نجار،بود که در قرن یازدهم میزیست و بعدها فرزندان و احفاد او در علم و زهد به مراتب والایی رسیدند.و از آن جمله،مرحوم شیخ جعفر شوشتری جامع جمیع علوم فقهی وشرعی زمان خود و از مشاهیر بزرگ عالم تشیع به شمار میروند. در این مقاله،با اشارهای به پیشینهء تاریخی شهر شوشتر و معرفی برخی از بزرگان و عالمان آن دیار،سلسلهء جلیلهء شیخ شوشتری-تا به امروز-معرفی میگردد.
خلاصه ماشینی:
"شیخ جعفر شوشتری: مرحوم شیخ جعفر شوشتری،که از اجله مشاهیر علمای شیعه است،در 0221 هـ،در شهر دانش پرور شوشتر دیده به جهان گشود و پس از طی تحصیلات مقدماتی در این شهر، عازم نجف اشرف شد و در محضر درس سید عبد الله شبر تلمذ نمود و،در محضر شیخ اسماعیل کاظمی،شرح مختصر عضدی را فرا گرفت.
در 7231 هـ مرحوم والدشان(حاج شیخ محد کاظم)پس از اخذ درجهء اجتهاد به شوشتر مراجعت نمود و چندی بعد نیز شیخ محمد تقی به همراه والده و دایی خود به شوشتر رفت و در این شهر به کسب علوم و توسعهء دانش خود پرداخت و در نزد علمایی؛از جمله:سید حسن نوری و سید مهدی آل طیب-که از شاگردان قدیمی پدرش بودند-و هنچنین در نزد سید علی اصغر حکیم و سید محمد علی امام و نیز در محضر پر فیض والدش تلمذ و در هفده سالگی به درجهء اجتهاد رسید.
مرحوم شیخ محمد تقی شوشتری،تا اواخر عمر،و تا زمانی که از سلامت جسمانی برخوردار بود،در شوشتر به تألیف و تفحص و اقامهء جماعت و وعظ و ارشاد پرداخت و در کمال زهد و تقوی و بینیازی و بی ادعائی در شهر خویش زیست و به خدمت به فرهنگ و دانش اسلامی و جهان تشیع مشغول بود و هیچ گاه مقام و ثروتی نپذیرفت و آنچه را که از راه علم و تألیف کتب کسب میکرد،در راه بینوایان و درماندگان صرف میکرد."