چکیده:
نصر حامد ابوزید، اندیشه مند معاصر مصری، به مسئله ی زن در قرآن با نگاهی نو می نگرد و بر آن است که اتهام های واردشده بر اسلام را پاسخ دهد. وی،با تکیه به روش تجربه گرایی و با توجه به بافت تاریخی و زبانی آیات، احکام تشریعی مربوط به زنان را کوتاه مدت و وابسته به شرایطزمان نزول می داند و با بررسی چالش های مهم مسائل زنان،مانند چندهمسری، ارث، و حجاب، تلاش می کند برابری زن و مرد را در قرآن، با استناد به مفهوم آیات، نشان دهد.
خلاصه ماشینی:
گفتنی است پرداختن به فضای نزول آیه و یادآوری رسـم جـاهلی در بـاره ی چیرگـی مرد و داشتن همسران پرشمار بسیار منطقی و معقول است ، اما چـه گونـه مـی تـوان از ایـن مسئله تحریم چندهمسری را برداشت کرد؟ آیا می توان ثابت کرد کـه علـت محـدود کـردن چندهمسری آزادسازی و رهانیدن زن بوده ، یا ملاک و حکمت آن امـری دیگـر اسـت ؟ بـا توجه به این که ، معمولاً، شمار زنان بر شمار مردان فزونی دارد و گـاه ضـرورت اجتمـاعی روا داشتن چون این حکمی را در پی دارد، آیا تحریم آن حقوق زن را پای مال نخواهـدکرد؟ آیا عدالتی که به عنوان شرط روا بودن چندهمسری قرار داده شده ، هـم آن عـدالت مطلـق و حقیقی است که در آیه ی ۱۲۹ سوره ی «نسا» ناممکن خوانده شده است ؟١ در جمع دلالی باید به دو نکته توجه کرد؛ یکی آن که حکم به دست آمده مخـالف بـا مجمـوع آیـات نباشـد، و دیگر آن که حکم ناگفته (ɏ•N ە”„)، در جایی دیگر و به روشنی ، نیآمده باشد (مظفر ۱۹۶۷)؛ با این وصف ، آیا جمع دلالی ابوزید و حکم چندهمسری ، که در احکام مسـکوت عنـه قـرار گرفت ، پذیرفتنی است ؟ ارث در مسئله ی ارث نیز ابوزید بر این باور است که بایـد از معنـای بافـت تـاریخی بـه فحوای موجود در آن ، که می تواند خاست گاه فرهنگ دینی معاصر ما شود برسیم .