مست و هوشیار - مجله حقوق امروز ادب و هنر

"گفت:مستی!زان سبب افتان و خیزان میروی. گفت:«جرم»راه رفتن نیست... گفت:میباید تو را تا خانه‌ی«قاضی»برم. گفت:رو،صبح آی. گفت:نزدیکست«والی»را سرای،آنجا شویم. گفت:«والی»از کجا در خانه‌ی خمار نیست؟! گفت:تا«داروغه»را گوئیم،در«مسجد»بخواب. گفت:«مسجد»،خوابگاه مردم بدکار نیست. گفت:دیناری بده پنهان و خود را وارهان. گفت:کار«شرع»کار«درهم و دینار»نیست. گفت:از بهر«غرامت»جامه‌ات بیرون کنم. گفت:پوسیدست،جز نقشی ز پودوتار نیست. گفت:می بسیار خوردی،زان چنین بیخود شدی. گفت:ای بیهوده‌گو!حرف کم و بسیار نیست. گفت:باید«حد»زند هشیار مردم،مست را. گفت:هشیاری بیار!اینجا کسی هوشیار نیست."