چکیده:
ر،روابط معنیدار و معکوس در سطح 0/01 مشاهده میشود.ضرایب رگرسیونی نشان میدهد که مقدار گرادیان دماهای میانگین حد اقل سالانه در کشور،5/9 درجه سانتیگراد کاهش در هر کیلومتر و بیشترین گرادیان فصلی مربوط به فصل پاییز به میزان 6/7 درجه سانیگراد کاهش در هر کیلومتر بوده است.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحقیق،چهار پهنه متفاوت دمایی میانگین حد اقل سالانه را برای کشور مشخص کرد که بررسی نقشه سالانه و نقشههای پهنهبندی فصلی،نقش عرض جغرافیایی را در توزیع دماها،بخصوص در نوار ساحلی جنوب بخوبی نشان میدهد،اما در سایر نقاط،بویژه منطقه شمال غرب و زاگرس،نقش ارتفاع بارزتر است.
دماهای میانگین حد اقل سالانه و فصلی در ایستگاههای جنوبی کشور در تمام فصول از ثبات بیشتری برخوردار بوده است،ولی در نیمه شمالی کشور بخصوص در فصل زمستان به علت ورود توده هواهای مختلف که بهطور عمده از سمت شمال و شمال غرب وارد ایران میشوند،این ثبات به هم خورده و پهنههای متفاوتتری شکل گرفته است.
جدول 5-معادلات رگرسیون چندگانه مربوط به اثر دو عامل عرض جغرافیایی و ارتفاع در دماهای میانگین حد اقل (به تصویر صفحه مراجعه شود) ضرایب همبستگی بین ارتفاع و دماهای میانگین حد اقل ایستگاهها(جدول 6)،نیز قویتر از ضرایب بین عرض جغرافیایی و دماهاست که تأیید همان مطلب بالا؛یعنی نقش بیشتر عامل ارتفاع در کنترل دماهای صبحگاهی نسبت به عرض جغرافیایی است؛ضمن آنکه تمام ضرایب همبستگی،قوی و در سطح 0/10 معنیدار هستند.
آنچه در این تحقیق جالب مینماید،نقش تلفیقی چشمگیر دو عامل ارتفاع و عرض جغرافیایی در کنترل دماهای صبحگاهی است،بهگونهای که مقایسه ضرایب تعیین (r 2) مدلهای رگرسیون چندگانه (جدول 5)نشان میدهد که در مقیاس فصلی،حد اقل 77 و حد اکثر 59 درصد و در طول سال 78 درصد از تغییرات دماهای صبحگاهی،توسط این دو عامل توجیه میشود که درصدهای بسیار قابل توجهی است،درحالیکه علیجانی(3831:7 و 8)بیان می دارد که حاکمیت عوامل محلی در طول شب به کمترین حد خود میرسد."