خلاصه ماشینی:
"این آثار گاه خودانگیخته و گاه نتیجه آموزش هنر به عنوان راهی برای بهبود و درمان بیماران است!با این همه در مواجهه با هر دو گروه(هنرمندان روانپریش و بیماران روی آورده به هنر)در مراکز مخصوص که جهت مراقبت،نگهداری و درمان آنها است نوعی پیشداوری وجود دارد.
بر این اساس و توجه به مبحث درمان،در این مرکز با فراهم کردن چهارده کارگاه آموزشی در دو بخش زنانه و مردانه و آموزش مجموع 051 مددجو در رشتههایی که البته بعضی از آنها چون نقاشی،موسیقی از هنرهای اصلی هستند در کنار کارگاههایی چون شمعسازی،قابسازی،جوراببافی و حتی دوخت کیسههای زباله و ساخت ظرفهای یکبار مصرف کوشیده میشود تا قابلیتهای ذهنی از دست رفته و یا نداشته بیماران حتی برای لحظاتی هرچند کوتاه به آنها برگردد."