خلاصه ماشینی:
"هرچنداحساس شعاری آثار سارا حسینی فرصت هرگونه فرمشناسی بصریرا از او گرفته است متاسفانه آثار او درگیر محتوای تابلو شدهاند و بههمین دلیل آثار این دو خواهر با تمام اشتراکات فراوان قابل مقایسهنیستند،هرچند در همه این افراد موجی از تلقیهای اجتماعی و گاهفمنیستی حضور دارد،با این وجود که ساناز حسینی با زیرکی بسیارتمام این شعارها را پشت بازیهای بصری و ترکیبشناسی معاصرشپنهان کرده است و کمتر از دیگران سعی در نمایش کارکتر«زن نقاشروشنفکر»دارد،به هرصورت در تمامی این افراد میشود شوق واشتیاقی برای مکالمه به جامعه دید و نقاشی تبدیل به ابزاری بیانی درخدمت این دیالوگ شده است،دیالوگ این گروه و گروههای مشابه درآینده میتواند به شدت جامعه ایرانی را نسبت به مفهوم زن اجتماعیمتاثر کنند هرچند ممکن است در ابتدا از جانب جامعه جدی گرفتهنشوند اما اگر تداوم یابند به طور حتم(حداقل)تاثیر عمیقی بر جامعهسرگشته زنان بایرانی خواهند گذارد،جامعهایی که متاسفانه در سطوحفرهنگی سعی میکند تا از تلاشهای آزادیخواهانه زنان به اشتباه درجهت اثبات حقانیت جنسی خود استفاده کند،و در این مسیر با ابزاریفرهنگی با نام«فمینیسم آرت»به جای ارتقا شأن زنان در هنر آنها را بهژانری حاشیهایی در تاریخ هنر تبدیل کرده است."