خلاصه ماشینی:
"ضیافت شام جودی شیکاگو یادمان مقدسی برای زنان اسطورهای،تاریخی و فرهنگی محسوب میشود کهبا مجسمهسازی،سرامیک نقاشی چینی و سوزندوزی تلفیق شده است.
شیکاگو در این اثر با انتخاب فرممتفاوتی برای میز و استفاده ازتکنیکهای منسوخشدهی هنر زنانهدر قالب خیاطی و سوزندوزی و نیز باارایه شکل جدیدی از اندام زن به مثابهموجودی تازه شناختهشده،تصویرکردن زن به عنوان شیء و منظره رابه صورت فاحش و گزندهای به سخرهگرفته است.
بنابراین در اثر شیکاگو دیگر نشانهای از ترس تسلیم شدن وجود ندارد؛چرا که همهچیز در صلح و سلامت(به تصویر صفحه مراجعه شود)بسر میبرد،موقعیت خاصی به دست نیامده تا بخواهدآن را تسلیم کندو در واقع زن پیش از آنکه قدرت وجایگاهی خاص داشته باشد همانند خدایانی که خودفرزندان خود را میبلعند،قربانی زن بودن خود شدهاست.
تصویر نان و شراب بیدرنگ به ذهنمتبادر میشود؛شراب هست اما نان کجاست؟از این نانبخورید که گوشت من است؛مسیح در شام آخر چنینمیگوید کودک در زهدان مادر است و از جسم مادر تغذیه میکند تا رشد کند و مادر در کودک جریانمییابد."