خلاصه ماشینی:
"بهطور خلاصهدر تضاد با ایدهآل مدرن یعنی فردگرایی،بخشی از این بیمعنایی منجر به جهش از هویتهای فرهنگیمشخص تاریخ و رفتارهای اجتماعی تثبیت شده میشود.
حرکتهای جمعی دخالتگرانهی1اولیه آلیس کوشهای هنرمندی را نشان میدهد که به سمتجایگزینهای تصویری با یک منطق شخصی و مرزهای معمولش گام برمیدارد(چیزی که در نوعی خطمشی موقعیتگرا2در بازپردازی معنا،اتفاق میافتد).
اثر پیامبر-مجموعهای از نقاشیها و طراحیهای مرتبط با آنکه از 1992 شروع شده و کماکان ادامه دارد وآلیس با همکاری نقاشان مشخصی از مکزیکوسیتی انجام داد-پتانسیل جمعی در ساخت اثر هنری را عرضهمیکند.
هنگامی که عمل این نقاشان محلی به بازتولید کمپوزیسیونهای شخصی هنرمند نقب میزند،ایدههمکاری آلیس به درک عناصر بصری یک هنر محلی معاصر توسط او منجر میشود.
در تابلوی آلیس،قدرت جمع شده در حالت فیگورها،یکرابطه یا یک جریان زنده میان کارها را تثبیت میکند.
بدین ترتیب آلیس نه تنها پروسه انتشار تصاویر(و فوران روایتهای ممکن آنها)را تسریع میکند بلکهامکانات بازوبست دوباره آنها را نیز نشان میدهد."