چکیده:
هدف اصلی این مقاله معرفی و توصیف سبک و روش یادگیری خود راهبر است که میتواند در مناطق دور از شهر(روستاها)و در کلاسهای چند پایه به نحو احسن استفاده شود و کمبودهای موجود در ابعاد نیروی انسانی و امکانات آموزشی را برطرف کند.روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است و هدف آن پاسخ به سؤالات زیر است. 1-خود راهبری در یادگیری چیست؟ 2-چه موقعیتهایی یادگیری خود راهبر را افزایش میدهد؟ 3-چه فعالیتهایی یادگیری خود راهبر را رشد میدهد؟ 4-کدام یک از رویکردهای آموزشی،کسب مهارتهای خود راهبری را رشد میدهند؟ 5-معلمان کلاسهای چند پایه برای رشد و توسعهء خود راهبری در دانش آموزان،چه فعالیتهایی میتوانند انجام دهند؟ 6-چه چالشهایی در ارتباط با یادگیری خود راهبر وجود دارد؟
خلاصه ماشینی:
"در حقیقت ارزش یک روش آموزشی یا نظریهء یادگیری به پایداری و عمق یادگیرییی است که در دانش آموزان ایجاد میکند و نظریهء خود راهبری با بهرهگیری از ریشههای فلسفی و روانشناختی خود همانگونه که در شکل 1 مشاهده میکنید، توانسته است به این مهم دست یابد: معلمان میتوانند خود راهبری و اثربخشی شخصی دانش آموزان را با ارائهء فرصتهایی قبل از آموزش در خلال آن و بعد از آموزش برای اعمال نظارت،بر روی یادگیری آنها رشد دهند.
اعتقاد بر این است که در این نوع یادگیری،دانش آموزان و معلمان مسؤولیت فعالیتهای کلاسی را با یکدیگر تقسیم میکنند و لذا در یک کلاس خود راهبر نه معلم همهء نظارت در کلاس را به عهده دارد و نه همهء تصمیمات دربارهء فرایند یادگیری (1) ytteP (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1-نقل از پتی 1998 به دانش آموزان تفویض میشود،بلکه وظیفهء اصلی معلم بررسی ضعفها و یافتن راهبردهای متناسب با سبک یادگیری دانش آموزان است(همیسترا1،1994).
جدول 5-فعالیتهای یادگیری معلم برای پرورش خود راهبری در دانش آموزان (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 6-فعالیتهای یادگیری که دانش آموز برای رشد خود راهبری انجام میدهد (به تصویر صفحه مراجعه شود) مسائل و نگرانیهای مربوط به خود راهبری دانش آموزان در کلاسهای چند پایه پژوهشگرانی همچون توماس،استریج و کرلی(1988)،چالشهای مرتبط با یادگیری خود راهبر را در 5 محور مورد بحث قرار میدهند که عبارتاند از: -باید اطلاعات بیشتری در خصوص رشد و توسعهء خود به خودی رفتارهای خود راهبر، مستقل و یا خود گردان کسب کرد."