چکیده:
در فقه اسلامی،رعایت قواعد حرمت براثر مصاهره لازم الاجرا است.در دین اسلام ازدواج مرد با هر زنی،آزاد تلقی نشده و مواردی چون خواهر،مادر یا عمه و...به عنوان محرمات شمرده شده و مواردی نیز چون مادرزن و خواهرزن و مانند آن به عنوان محرمات مصاهره معرفی گشته است.مصاهره از ریشهی صهر بوده که از وجود ارتباط زناشویی خبر میدهد.ما در تاریخ،القابی را مشاهده میکنیم که بهصورت پسوند در نام برخی از اشخاص اضافه شده است مثل سلیمان بن داود ختنی که ختن مرادف صهر است.یونانیها و رومیها ازدواج با خویشان نسبی،بهویژه در خط مستقیم،را مباح نمیشمردند.مذهب مسیح نیز این منع را گسترش داد،و نکاح تا درجهی هشتم را جایز ندانست.از لحاظ روایت و فتوا این است که مادرزن با صرف عقد و بدون مقاربت حرام میشود برخلاف برخی که عنوان کردند،برای حرمت مادرزن،دخول با دختر شرط است و سخن خود را مستند به اصل کردند.
خلاصه ماشینی:
"(فاضل مقداد،3131،ج 2،481) صاحب جواهر نیز مطرح کرده است که آیا مادرزن با صرف عقد و بدون مقاربت با زوجه حرام میشود؟ایشان در پاسخ عنوان کردند که در اینخصوص دو قول وجود دارد که مشهورترین آنها ازلحاظ روایت و فتوا این است که مادرزن با صرف عقد و بدون مقاربت حرام میشود بلکه در کتاب غنیه و ناصریات اجماع بر این مطلب وارد شده است زیرا تحت عموم آیه(امهات نسائکم)قرار گرفته و مادرزن براساس این آیه از مصادیق محسوب میشود و نیز براساس روایت وارده و احتیاط به این نتیجه میرسیم که مادرزن بر زوج حرام میشود برخلاف برخی که عنوان کردند برای حرمت مادرزن دخول با دختر شرط است و سخن خود را مستند به اصل نمودند بهاینترتیب که اصل و روابط انسانها حرام نبودن هیچ شخص بر فرد دیگری است و نیز صحیح جمیل بن دراج و حماد بن عیسی از امام صادق(ع)که فرمودند:«الام و البنت سواء أذا لم یدخل بها،یعنی تزوج المراه ثم طلقها قبل أن یدخل بها فانه ان شاء تزوج أمها و ان شاء انبتها»امام صادق(ع)در این حدیث عنوان کردند مادر و دختر ازلحاظ حکم مساوی میباشند و بهاینترتیب که اگر دخولی صورت نپذیرد همانگونهکه دخترخوانده بر شوهر مادر حلال میشود بههمینترتیب مادر دختر بر شوهر همین دختر درصورتی که مقاربتی صورت نپذیرد حلال میگردد بر ایناساس اگر مردی زنی را به ازدواج در آورد و سپس آن را اطلاق دهد و دخول صورت نپذیرد او میتواند مادر یا دختر این زن را مورد ازدواج قرار دهد."