خلاصه ماشینی:
"توسعه انعطافپذیری اقلیمی در منطقه کارائیب تسهیلات بیمه ریسک بلایای طبیعی کشورهایحوزه دریایی کارائیب1یک گزینه انتقال خطر نوآورانهو چندملیتی است که بخش لاینفکی از استراتژی کلیسازگاری اقلیمی منطقه را شکل میدهد.
این بررسی به این نتیجه میرسد که به علتتغییر زیاد شرایط اقلیمی ممکن است تا سال 2030 میزانخسارات به مقدار 1 تا 3 درصد تولید ناخالص ملی رشدداشته باشد و این هزینه را برای برخی از کشورهای منطقه(1).
امابررسی ECA در CCRIF نشان میدهد که بسیاری ازمعیارهای سازگاری برای نشان دادن ریسک اقلیمی کلدر این نواحی قابل استفاده است.
اما برای حفاظت جوامع محلی در مقابل پیامدرویدادهای کمتعداد و با شدت زیاد،انتقال ریسک یابیمه،عموما به صرفهتر از معیارهای پیشگیری دیگر است.
Samoa (به تصویر صفحه مراجعه شود) خسارات حوادث سیل در 2030،بر حسب درصدیتولید ناخالص داخلی مورد سامؤا به صورت دقیق ارزش انتقال خطر در مقابلتلاشهای سازگاری آبوهوا را نشان میدهد.
این عامل با هدف مالی مشخصو محدودهبندی مختلف جغرافیایی،صنعت بیمه جهانی رابه صورت هماهنگ برای فراهم آوردن تأمین مالی موردنیاز آمادهسازی کرده است و جهان را در مقابل حوادث فاجعهآمیز حمایت میکند.
اما این ترکیبی از منابع خصوصی و دولتیاست که تمهیدات پایدار و نیرومندی را برای کاهشخطرات تغییر اقلیم(که جوامع پیرامون جهان با آنها روبروهستند)ارائه میدهد.
4. تمهیدات بیمهای برای کشاورزان هندی سازگاری آبوهوایی یک موضوع کلیدی در توسعهاست و انتقال ریسک یک بخش مهم از این تمهیداتاست.
دستیابی به بیمه در حوادث فاجعهآمیز و حوادثناشی از تغییرات اقلیمی،نه تنها خسارات کشاورزان دربازارهای نوظهور را پوشش میدهد،بلکه به آنها ابزار مالیمناسب برای آمادهسازی جهت فصل بعد را بدون فروختنسرمایههایشان و رفتن به دیگر کسبوکارها ارائه میدهد."