قواعد بزرگ و کوچک نویسی در زبان آلمانی - 5 مقاله

"دلیل این بزرگ‌نویسی این است که تصور اسمی بودن کلمه غالباست: -am alten ha?ngen -beim alten bleiben -es beim alten lassen -aus alt neu machen aber:-an das Alte denken -aus Altem Neues machen 4-زبانها در مورد به کارگیری کلماتی که نشانگر یک زبان خاص هستند،باید بهاین نکته توجه داشت که آیا آنها در جمله به عنوان صفت وصفی (die deutsche Sprache) یا به صورت قیدی (ein Wort deutsch[Frage:wie?]aussprechen) به کار برده می‌شوند. in deutscher Sprache) aber:-er spricht Deutsch(was spricht er?die Sprache Deutsch); -er unterrichtet/lehrt deutsch(wie?in deutscher Sprache) aber:-er unterrichtet/lehrt Deutsch(was?das Fach Deutsch) *صورتی از کلمات که بیانگر یک زبان هستند و به ختم می‌شوند،باید بزرگ نوشته شوند: (das Deutsche,das Englische) این کلمات همیشه در ارتباط با حرف تعریف معین مورد استفاده قرارمی‌گیرند: -das Deutsche(im Gegensatz zum Franzo?sischen) -die Aussprache des Englishchen -im Russischen -aus dem Chinesischen ins Deutsche u?bersetzen 5-رنگها در مورد به کارگیری کلماتی که نشانگر یک رنگ هستند،باید به ایننکته توجه داشت که آیا آنها در جمله بصورت صفت وصفی (das blaue Kleid) یا بصورت قیدی (blau fa?rben) به کار بردهمی‌شوند."