خلاصه ماشینی:
"زیرا تا سال 1931 حتی یکی ازکشورهای مشترک المنافع ماوراء بحار دارای بانک مرکزی فعالی نبود،پشتوانه قانونی پول آنها معمولا لیره انگلیسی بود و روابط بازرگانی خارجیآنها بیشتر از طریق شعب بانکهای لندن برقرار میشد و در غالب موارد سیستمبانکهای داخلی آنها نیز براساس سیستم لندن قرار داشت.
اعضاء گروه استرلینک را تا سال 1939 میتوان بدو دسته زیر تقسیم کرد: دسته اول-ممالک مشترک المنافع باستثنای کانادا دسته دوم-ممالک غیر کامانولث که عبارت بودند از: 1-مصر و عراق از خاورمیانه 2-پرتقال وسیام موضوعیکه باید نظر داشت اینستکه در این دوره کشورهای دیگر هملیره استرلینک را بعنوان پول بینالمللی مورد استفاده قرار میدادند لیکندو خصوصیت دیگر را که یکی حفظ نسبت معینی بین پول داخلی و لیرهاسترلینک و دیگری نگاهداری موجودیهای ارزی خود در لندن باشد دارانبودند."