خلاصه ماشینی:
پیآمدهای ناشی از این فاجعه که بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۸ رخ داد، چنان بود که از آن به عنوان بدترین بلای زیستمحیطی برای کرهزمین یاد شده است.
_ آب دریاچه ارومیه دارای ترکیبات شیمیایی سدیم کلرید و سولفات است و میزان شوری (نمکهای محلول در آب ) آن در حالت عادی بین ۲۱۷ تا ۲۳۵ گرم در لیتر است؛ بنابراین این دریاچه از نوع دریاچههای فوق اشباع از نمک (Hypersaline) است.
آن دریاچه زیبای نیلگون به وضع اسفباری در آمده و تمامی کرانههای دور تا دور دریاچه و همچنین پیرامون جزایر داخل آن به باتلاقی از نمک و گل و لای تبدیل شده است که شاید پیآمدهای نامطلوبتر از آنچه که بر سر دریاچه آرال بهویژه زیست محیط آن آمده در انتظار این دریاچه نیز باشد، و خدا کند که نباشد و با تمهیداتی که از سوی مسئولین امر صورت گیرد، این دریاچه کم نظیر به حالت اولیه خود برگردد.