چکیده:
یکی از مفروضات تدوین"استانداردهای بین المللی"در زمینههای مختلف،آن است که این معیارها در کشورهایی سودمند افتد که هماکنون فاقد آنند.در ویرایش 1976 "استانداردهای آموزشگاههای کتابداری"،18 مورد استاندارد مورد شرح،تفسیر و تصویب قرار گرفته است.این مقاله مطالعه کوتاهی است در زمینهء میزان رعایت تعدادی از موارد تصویبشده در ایفلا توسط گروههای آموزشی کتابداری در نظام آموزش عالی ایران.بررسی این"استانداردها" و مقایسهء مواردی از آن با وضعیت موجود در 23 گروه آموزش کتابداری در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور نشان میدهد که متأسفانه در شرایط کنونی اکثریت ا ین گروهها مطابقت لازم را با آنچه"استانداردهای ایفلا"در این زمینه تعیین کردهاند نداشته و به عبارت دیگر امکانات و تسهیلات آموزشی و غیر آموزشی موجود در اکثریت گروههای کتابداری در ایران به سطح قابل قبولی در عرصه رعایت استانداردهای جهانی نرسیدهاند.توجه به پیشنهادات ارائهشده در این مقاله گامی است مؤثر در جهت اصلاح و بهبود کیفیت آموزش کتابداری در گروههای کتابداری مستقر در دانشگاههای کشور.
خلاصه ماشینی:
"باتوجه به تأکیدهای فوق در رعایت"استانداردهای ایفلا"و ضمن بررسیهای بهعملآمده از طریق مشاهده به وضوح روشن است که در ایران اکثریت متخصصان کتابداری پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی و پس از جذب در مشاغل گوناگون آموزشی،اجرایی و تحقیقاتی،تقریبا به حال خود رها شدهاند و در بسیاری از موارد سازمانهای استخدامکننده و نیز دانشگاههایی که کتابداران از آنجا فارغ التحصیل شدهاند،هیچگونه برنامههای آموزش مستمر برای کتابداران متخصص تحت پوشش خود را دنبال نکردهاند،بازدهی تجربی فارغ التحصیلان این رشته در مقاطع تحصیلی مختلف نشان میدهد که میزان توانایی عملی آنها در رویارویی با امور جاری کتابخانهها در سطح مطلوب نیست،ولو ایکه تعدادی از این کتابداران با نمرات بسیار خوبی نیز فارغ التحصیل شده باشند.
عدم موقعیت مستحکم و استقلال کافی گروههای آموزشی کتابداری از نظر تشکیلات اداری و مال،عدم تطابق اهداف بلندمدت و کوتاهمدت آموزش با نیازهای واقعی کتابخانهها،عدم تخصیص بودجهء کافی و مستقل سالیانه،نبود فضای کافی و مناسب آموزشی،فقدان کتابخانههایی مجهز و مستقل،کمبود مدرسان واجد شرایط تماموقت به تعداد کافی،کمبود امکانات و تسهیلات لازم جهت تحصیلات تکمیلی مدرسان،عدم توجه کافی به آموزشهای مستمر و مداوم حین خدمت جهت فارغ التحصیلان مقاطع دانشگاهی،روش ناصحیح پذیرش دانشجو،و بالاخره عدم امکان برنامهریزیهای آموزشی توسط گروهها،از مجموعه عواملی هستند که در مقام مقایسه با موارد تعیینشده در"استانداردهای آموزشگاههای کتابداری ایفلا"، گروههای آموزش کتابداری را در ایران دچار بحران نموده است."