چکیده:
حقوق بشردوستانه بینالمللی، یکی از موضوعات مهم جهان معاصر به شمار میآید. این حقوق که پس از تصویب سران کشورهای جهان، وارد حقوق بینالملل شده، در واقع دستاورد تفکر بشری میباشد. در سطح جهانی، نهادهای مردمی ملی و بینالمللی از آن حمایت کرده و سازمان ملل، برای تثبیت آن میکوشد. همایشهای علمی زیادی در کشورها برپا میشود و پژوهندگان به نقد و بررسی آن میپردازند. آیا این حقوق، میتواند رنجهای بشر را در حد قابل قبول بکاهد؟ به اعتراف محققان، هنوز چنین توفیقی حاصل نشده است.فرضیه پژوهش حاضر، اثبات این ادعا است که آموزه مهدویت، در این راستا قابل ارائه میباشد؛ پس میتوان پرسیدکه آیا در پرتو آن، میتوان رنج جامعه انسانی را تاحد مطلوب کاست؟ بنابراین پرسش اصلی این است که آیا در آموزه مهدویت، تأمین حقوق بشردوستانه بینالملل قابل دستیابی است یا نه؟ مطالعه منابع آموزه مهدویت، بیانگر این واقعیت است که اهداف حقوق بشردوستانه در قالب آن، قابل وصول میباشد؛ به این دلیل که در آموزه مهدویت، بر کنارهگیری از بحرانهای محتمل سفارش شده، باقی ماندن بر سنت رسول اکرم( مورد تأکید است. همچنین رشد عقلانی جامعه پایان تاریخ، موجب شناخت سریع منجی شده و در نهایت، ایمان به آن امام عدلگستر، زمینههای نجات بشریت را فراهم میکند. در نتیجه اگر جنگی هم صورت گیرد، طی آن، به وسیلة اجتناب از روی آوری به منازعات بینالمللی و نیز با حاکمیت اصول دین و کسب فضایل اخلاقی، شناخت به موقع امام منجی و پذیرش دعوت ولیعصر( کرامت انسانی حفظ شده و حقوق بشردوستانه به بهترین وجه ممکن تأمین میشود.
خلاصه ماشینی:
"قصد کشورهای تصویبکننده از وضع حقوق بشردوستانه، کمک به نیازمندان معرکه نبرد بوده است؛ اعم از این که رزمنده باشند یا افراد معمولی؛ لذا در ماده دوم کنوانسیون اول لاهه درباره جنگهای زمینی به صراحت ذکر شده که وقتی گروهی از مردم، به قصد دفاع از محل زندگی و شهر خود، برابر نیروهای مهاجم آماده دفاع میشوند ـ هر چند دورههای منظم آموزشی را سپری نکردهاند ـ اگر آشکارا اسلحه گرفته و اصول حاکم بر جنگ را رعایت میکنند از مزایای سربازی برخوردار خواهند بود و اگر اسیر شوند، باید با آنها مانند اسرای جنگی برخورد شود.
تفکر صلح جهانی که اکنون در قالب جهانی شدن (نه جهانی سازی اقتصادی) دنبال میشود، میان ملتها ریشه فلسفی، اعتقادی و فرهنگی دارد و شاید باور روشنفکران و فرهیختگان جهان این باشد که در چارچوب حقوق بشردوستانه بینالمللی، رسیدن به آرمانشهر بشری ممکن باشد؛ بنابراین، اگر ما از حقوق بشردوستانه بینالمللی چنین برداشتی به عمل آوریم، امیدواری به آیندة مطلوب زیاد خواهد بود؛ همان طور که خود واضعان حقوق بشردوستانه نیز به این امر توجه داشته و الزاماتی را برای تضمین این بخش از حقوق بینالملل در نظر گرفتهاند که شامل موارد زیر میشود: ـ دولتها تعهد دارند با جرایم جنگی و موارد نقض فاحش برخورد کنند."