چکیده:
چگونگی به کارگرفتن وجوه داخلی، تصمیمی مهم در تضاد بین سهامداران و مدیران است. در دوران رشد اقتصادی شرکت، همان طور که ذخایر وجه نقد افزایش می یابد، مدیران تصمیم می گیرند که آیا وجه نقد بین سهامداران توزیع شود، صرف مخارج داخلی شود، برای تحصیل خارجی به کارگرفته شود و یا همچنان نگهداری شود؟ این که مدیران منفعت طلب چگونه بین مصرف یا نگهداشت ذخایر وجه نقد یکی را انتخاب می کنند، همواره موضوعی مبهم است . شرکت ها انگیزه های متعدد و متفاوتی برای نگهداری وجه نقد دارند که از آن جمله می توان به انگیزه های معاملاتی ، احتیاط ، سفته بازی ، نمایندگی و مالیاتی اشاره کرد . در این راستا مدیریت سرمایه در گردش و اجزای تشکیل دهنده آن می تواند نقش بسیار برجسته ای در مدیریت سطح وجه نقد نگهداری شده در شرکت ایفا کند. مدیران از طریق مدیریت صحیح سرمایه در گردش می توانند سودآوری واحد تجاری را با کاهش در دوره ای که وجه نقد به شکل موجودی ها و حساب های دریافتنی موجود است افزایش داده و برای شرکت ایجاد ارزش کنند . در این مقاله، ابتدا به بیان مدل های نظری که در خصوص نگهداشت وجه نقد، مطرح شده اند پرداخته می شود. این مدل ها هرکدام از دیدگاهی، به بیان علت نگهداری وجه نقد توسط شرکت می پردازند. سپس انگیزه های مختلف شرکت ها برای نگهداری وجه نقد بیان شده است در نهایت، موضوع سرمایه در گردش بعنوان یک متغیر کلیدی در تعیین سطح وجه نقد شرکت بررسی شده و مبانی نظری آن بیان می شود.
خلاصه ماشینی:
"نکته مهم این نظریه این است که سطح مطلوبی از وجه نقد برای شرکت ها وجود دارد که در آن مدیریت با رویکردی فعالانه، بر اساس تحلیل منفعت – هزینه نسبت به نگهداری وجه نقد -Trade off Model -Pecking Order Model -Free Cash Flow Model تصمیم گیری می کند(جانی و همکاران 1 ، 2004).
-Havoutis -Brealy et al به جز وجه نقد و سرمایه گذاری های کوتاه مدت که سیال ترین دارایی های جاری هستند، سایر اجزای سرمایه در گردش معمولا غیر نقد بوده و انتظار می رود مدیریت این اجزا بر سطح وجه نقد نگهداری شده در شرکت اثر گذار باشد.
(رحمان و نصر 3 ، 2007) نگهداری سطح مطلوب وجه نقد برای پرداخت بدهی های سر رسید شده و استفاده از فرصت های ناگهانی مناسب جهت سرمایه گذاری که نشانه ای از انعطاف پذیری واحد تجاری می باشد و دسترسی به مواد اولیه برای تولید به طوری که شرکت بتواند به موقع جوابگوی تقاضای مشتریان باشد، دال بر اهمیت سرمایه در گردش است.
حسن پور (1388) موارد زیر را نیز در خصوص اهمیت مدیریت سرمایه در گردش در شرکت های ایرانی ذکر می کند: 1- بیشتر شرکت های ایرانی به دلیل موقعیت تورمی و کاهش قدرت خرید پول، ترجیح می دهند تا وجه نقد را به دارایی های دیگر تبدیل کنند و این امر موجب می شود که شرکت ها در سر رسید بدهی ها دچار کمبود نقدینگی شوند و به اعتبار سازمان لطمه وارد شود."
کلیدواژه ها:
سطح نگهداشت وجه نقد
،
انگيزه نگهداري وجه نقد
،
مديريت سرمايه در گردش
کلید واژه های ماشینی:
مدیریت سرمایه در گردش
،
وجه نقد
،
مدیران
،
نگهداری وجه نقد
،
مدیریت سطح وجه نقد نگهداری
،
سهامداران
،
مدل
،
نقدینگی
،
انگیزه
،
دوره تبدیل وجه نقد