خلاصه ماشینی:
"جرمشناسان پستمدرن معتقدند همینکه مردم یکی ازموضعهای وابسته را اتخاذ میکنند واژههایی که برای صحبت کردنبه کار میبرند دیگر بهطور کامل واقعیتهایشان را بیان نمیکند،بلکهتا اندازۀ زیادی واقعیتهای نهادها و سازمانهای بزرگتر را آشکارمینماید؛چون زبان مردم تا حدی از واقعیتهایشان دور است،مردمبا عنوان نامتمرکز توصیف میشوند؛یعنی مردم هرگز کاملا آنچهواژهایشان توصیف میکند،نیستند و همیشه تا اندازهای تمایل دارندآنگونه باشند که دستگاههای زبانیشان انتظار دارد یا تقاضا میکند.
در نگاه اینان مسئلۀ اصلی بررسی این نکته است که رژیم زبانیمسلط در قلمرو نظام جزایی(برای مثال مباحث خاص حقوق واصطلاحات تخصصی این رشته)چگونه زبانهایی خاص را،که بیانگردیدگاه یا تجربهای متفاوت دربارۀ جهان اجتماعی است نادیده میگیرد(برای مثال،احساسات بزهدیدگان دربارۀ تجربههای تجاوز جنسی کهبدان اشاره شد)؛ازاینرو دور از ذهن نیست که پستمدرنیستهاتبیینهای علمی بیان شده دربارۀ جرم،مثلا فشارهای اجتماعی یاعوامل زیستی،را نیز بدان عنوان مردود بشمارند که بخشی از حکایتیکلان به شمار میآیند."