چکیده:
صلاحیت دادگاه کیفری بین المللی، آن گونه که در اساسنامه این دادگاه آمده است، رسیدگی به جنایات بین المللی را در بر می گیرد. رسیدگی به جنایات بین المللی نیازمند حمایت از فرآیند دادرسی کیفری در این دادگاه است. چنین حمایتی هنگامی تامین می شود که اخلال گران در مسیر اجرای عدالت کیفری بین المللی مجازات شوند. مساله ای که این مقاله به آن می پردازد، پاسخ به این پرسش است که آیا دادگاه کیفری بین المللی - که اساسا صلاحیت رسیدگی به جنایات بین المللی را دارد - صلاحیت رسیدگی به جرایم علیه اجرای عدالت را دارد یا خیر؟ قلمرو این صلاحیت تا کجاست؟ بنابراین، با نگاه بر رویکرد نظام های بزرگ حقوقی و حقوق بین الملل کیفری به این موضوع، مبانی این صلاحیت تبیین می شود (بخش اول). همچنین با بررسی روند تصویب مواد 70 و 71 اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی، قلمرو چنین صلاحیتی روشن می شود (بخش دوم) و با بررسی پرونده اولین جرم ارتکابی علیه اجرای عدالت در فرآیند دادرسی دادگاه کیفری بین المللی، چالش های صلاحیتی این دادگاه درباره جرایم علیه اجرای عدالت، نشان داده می شود (بخش سوم).
خلاصه ماشینی:
"یعنی فراتر از عبارات قانونی،قائل به چنین صلاحیتی بودند؛زیرا این امر را روشن میپنداشتند که دیوان به عنوان یک نهاد قضایی بین المللی برای اینکه در بستری امن به محاکمه مرتکبان جرایم بین المللی بپردازد،الزاما باید اختیار حفظ نظم فرآیند دادرسی را داشته باشد و این اختیار زمانی تأمین میشود که مرتکبان جرایم علیه اجرای عدالت را مجازات کنند.
بند(2)ماده 70 نیز مقرر داشته است که مقررات حاکم در رسیدگی به این جرایم،همان مقرراتی است که در آییننامه اصول دادرسی و ادله مقرر شده است برخلاف مقررات تفصیلی اساسنامه درباره قابلیت پذیرش دعوی Admissibility) (of case نسبت به جنایات بین المللی(ماده 1 و 17 تا 20)چگونگی تعقیب و رسیدگی به جرایم علیه اجرای عدالت مقررات روشنی ندارد،به ویژه هنگامیکه دولت عضو نیز صلاحیت رسیدگی و تمایل به محاکمه این متهمان را دارد.
2به عنوان مثال ماده 547 قانون مجازات اسلامی مقرر میدارد هر زندانی که از زندان یا بازداشتگاه فرار نماید به (1)-یکی از پرسشهای بیبپاسخ این است که اگر یک دولت عضو اقدام به ایجاد مانع در مسیر اجرای عدالت کیفری بین المللی نماید؛به عنوان مثال مرتکبان جرائم بین المللی را مخفی کند،آیا دادگاه صلاحیت محاکمه دولت مزبور یا حتی اشخاص حقیقی را خواهد داشت؟چنانچه دادگاه ملی با رسیدگی صوری قصد نگه داشتن مرتکب را داشته باشد چطور؟به نظر میرسد جرایم علیه اجرای عدالت در اساسنامه تنها به حمایت از دادرسیهای خود دادگاه کیفری بین المللی میپردازد و برای حمایت از اجرای عدالت کیفری بین المللی باید مکانیزمهای قویتری طراحی گردد."