خلاصه ماشینی:
"برای نشان دادن مرتبۀاستاد جعفر آقایانی چاوشی در شناخت مآخذ حوزۀ تخصصشان باید عرضکنم که مقالۀ مورد نظر ایشان با چشمپوشی از دو جمله اضافی(یکی از آنهابدین قرار است:«میتوان گفت تمام دوران زندگی خود را در بغداد گذرانید»)و چند اصلاح بسیار کماهمیت،کلمهبهکلمه تکرار همان مقالهای است کهپیشتر نوشته بودند و در 1377 شمسی در جلد چهارم دانشنامۀ جهان اسلام(که نسبت به مجموعۀ نابغۀ بوزجان به مراتب مشهورتر و سهل الوصولتراست)منتشر شده بود.
نخست باید از استاد پرسید که چرا بر آن شدهاند تا مقالهای را کهبرای چاپ به آفاق الحضارة الاسلامیة سپرده بودهاند عینا در«مجلۀ خود»منتشر سازند؟یا شاید باید پرسید که چرا مقالهای را که قصد داشتهاند درمجلۀ خود منتشر کنند به مجلۀ دیگری نیز سپرده بودهاند؟چگونه استکه تکرار بخش کوچکی از یک مقالۀ 30 صفحهای در یک مقالۀ 24صفحهای(در قطع رحلی)دیگر به قول ایشان برای«دانشجوی دکترایتاریخ علم»زشت و ناپسند است اما انتشار مجدد مقالهای به حجم 34 یا36 صفحۀ وزیری آنهم بدون کمترین تغییر برای سردبیر چند ویژهنامۀگرانقدر مجلات مختلف علمی و پژوهشی هیچ ایرادی ندارد.
زیرا از میان منابعی که ایشان معرفی کردهاند دو مأخذ در همان مجموعۀپژوهشهایی در تاریخ علم چاپ شدهاند اما همچنان که در بند پنجم اشارهکردم مقالۀ من دستکم یک ماه پیش از انتشار آن کتاب به چاپ رسیده استو جالب آنکه باز براساس مدارک موجود در مرکز پژوهشی میراث مکتوب،خود استاد چاوشی نیز چهل روز پس از انتشار مقالۀ من برای نخستین بار بهنسخههای چاپ شدۀ این اثر دست یافتهاند."