سخنی با خوانندگان سرمقاله

"اما علت درجآن در شمارۀ کنونی آن بود که نگارندۀ این سطور بر آن است تا با رایزنی برخی دست‌اندرکاران،در صورت امکاناشتباهی را که در مناسبت‌های کنونی تقدیم رسمی ایران درج شده است رفع کند و چون این کار مستلزم وقت وارائۀ دلایل بود،بر آن شدیم که در این شماره آن را منتشر سازیم. برخی دیگر انتشار همزمان نقد و پاسخ را امری غیر معمول به شمارآوردند و تنی چند نیز هر دو مطلب را به سبب عدم رعایت ادب نقد شایستۀ انتقاد دانستند و البته برخی نیز(کهالبته شمارشان کمتر از منتقدان انتشار این دو مقاله بود)انتشار این نقد و پاسخ آن را،با تأکید بر جنبۀ روش‌گریو اطلاع‌رسانی آنها که رسالت اصلی این مجله است کاری درست قلمداد کردند. آقای دکتر حبیب برجیان،ایران‌شناس مقیم خارج از کشور،که اتفاقا متخصص افغانستان،خوارزم و نواحیاطراف آن(تاجکستان و ازبکستان کنونی)هستند،در این باره یادداشتی به آدرس الکترونیک سردبیر ارسالکردند که به لحاظ ارتباط تنگاتنگ با نقد چاپ شده در شمارۀ پیشین و پاسخ آن در شمارۀ حاضر به چاپ می‌رسد."