خلاصه ماشینی:
"نویسنده بخش کوچکی از پهنهی قابل تأمل هنر دورهی قاجار را ارائه میکند اما بر آن بودهاست که رابطهی خلاقیت هنری فردی و جمعی را به نوعی توضیح دهد که بتوان بخشی از تبارشناسی نقوش و رنگها را در این دوره در ذهنتحولات بحرانهای مختلف سیاسی-فرهنگی و حتی دینی قرون معاصر آن است.
بنابراین هدفنویسنده این است که با ارائهی بخشی از اسناد تصویری-البته با وقوف به حدود محدود تخصص خود-به صورت نمونههایی هرچند اندکبتوان به این مسئله ره برد که هنرمندان دوره قاجار چگونه توانستهاند جهان تخیلی و تأویلهای مبتنی بر استنباطهای شخصی خود را در آثارخودشان متجلی سازند و در چه مواردی خود را ملزم به امانتداری و نظر و عنایت به گذشته دانسته و در چه مواردی عنان خیال را در زمین رهاکرده و در ساختهای مادی،مصادیق زوجه و رنگ خود را جستوجو کردهاند."