چکیده:
ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ آرام ﺳﺎزی و ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺳﺎز و ﻛﺎرﻫﺎی اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮی – ﻛﺎرﻛﺮدی ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ، از ﻣﻮﺿﻮع ﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﺧﻴﺮ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﻴﺶ رو، ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﺑﺨﺸﻲ آرام ﺳﺎزی ﺟﻮدو ﻛﺎران ﺗﻴﻢ ﻣﻠﻲ ﺑﻮد. 03 ورزﺷﻜﺎر ﻣﺮد از ﺗﻴﻢ ﻣﻠﻲ ﺟﻮدو، در ﺳﻪ ﮔﺮوه ده ﻧﻔﺮة ﻛﻨﺘﺮل، ﺗﺠﺮﺑﻲ 1) ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت آرام ﺳﺎزی( و ﺗﺠﺮﺑﻲ 2 )ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت آرام ﺳﺎزی و رﻳﺘﻤﻴﻚ(، در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ داﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻳﻚ دورة اﺟﺮاﻳﻲ ﺳﻪ ﻣﺎﻫﻪ )دو دورة ﺷﺶ ﻫﻔﺘﻪ ای ﻛﻪ در ﺷﺶ ﻫﻔﺘﺔ اول، ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت آرام ﺳﺎزی ﺑﺮای دو ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﻲ 1 و 2 در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و در ﺷﺶ ﻫﻔﺘﺔ دوم، ﺑﺮای ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دورة ﻗﺒﻞ، ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪ و ﺑﺮای دﻳﮕﺮ ﮔﺮوه ﻫﺎ، ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت آرام ﺳﺎزی و رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﻪ اﺟﺮا در آﻣﺪ(، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺎﺧﺺ اﻧﺪازه ﮔﻴﺮی ،EMGداده ﻫﺎ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮی آزﻣﻮن ﻫﺎی ﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ و اﻧﺪازه ﮔﻴﺮی ﻫﺎی ﻣﻜﺮر، ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻫﺎ، ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ آرام ﺳﺎزی ﮔﺮوه ﻫﺎ، اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲ داری وﺟﻮد دارد. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ دوره ﻫﺎی ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ رﻳﺘﻤﻴﻚ، در ارﺗﻘﺎ آرام ﺳﺎزی ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺴﺰاﻳﻲ دارد. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻫﺎی اﺧﻴﺮ و دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﺔ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ و آرام ﺳﺎزی ﻣﻄﺮح اﻧﺪ، ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ آرام ﺳﺎزی را ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ و ﻣﻮﺟﺐ ﻋﻤﻖ ﺑﺨﺸﻲ آن ﻣﻲ ﺷﻮد.
خلاصه ماشینی:
" ﻧﺸﺮﻳﺔ رﺷﺪ و ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺣﺮﻛﺘﻲ _ ورزﺷﻲ، ﺷﻤﺎرة 1، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 8831 05 1( ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻤﺮﻳﻦ آرام ﺳﺎزی ﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﺑﺨﺸﻲ آرام ﺳﺎزی ﺟﻮدوﻛﺎران ﺗﻴﻢ ﻣﻠﻲ، ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ، ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ آرام ﺳﺎزی ﮔﺮوه ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺮة ،(P< 0/05) 1Pاﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲ داری وﺟﻮد دارد.
ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﮔﺮوه ﻫﺎی ﻛﻨﺘﺮل )1(، ﺗﺠﺮﺑﻲ 1)2( و ﺗﺠﺮﺑﻲ 2)3( 2( ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺗﻤﺮﻳﻦ رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﺑﺨﺸﻲ آرام ﺳﺎزی ﺟﻮدوﻛﺎران ﺗﻴﻢ ﻣﻠﻲ ، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ )ﺟﺪول 4( : ﺑﻴﻦ آرام ﺳﺎزی ﮔﺮوه ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺮة P )50/0 < ،(Pاﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲ داری وﺟﻮد دارد.
ﺣﺮﻛﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻢ ﻳﺎ زﻳﺎد در ﻫﻤﺔ رﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﻮد ﻋﻴﻨﻲ و ﻋﻤﻠﻲ دارد و از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻪ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﻮزون ﻧﻴﺎز دارد، ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺣﺮﻛﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ ﻛﻪ در ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻮازن و رﻳﺘﻢ را اراﺋﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، 1 - Dijk & Hermens 2 - Victor & Seals 3 - Salbach, Kinkowski, Pfeiffer, Lehmkuhl & Korter ﻧﺸﺮﻳﺔ رﺷﺪ و ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺣﺮﻛﺘﻲ _ ورزﺷﻲ، ﺷﻤﺎرة 1، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 8831 65 ﺳﺒﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻋﺼﺒﻲ – ﻋﻀﻼﻧﻲ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ارﺗﻘﺎ ﻳﺎﺑﺪ و ﭼﻮن اﺑﻌﺎدی ﻛﻪ ﺣﺮﻛﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ ﺑﺮ آن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲ ﮔﺬارد، ﺑﺎ آرام ﺳﺎزی ﻣﺸﺘﺮک اﺳﺖ، ﺳﺒﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺣﺮﻛﺎت رﻳﺘﻤﻴﻚ، ﺑﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺮ ﻋﻤﻖ ﺑﺨﺸﻲ آرام ﺳﺎزی، اﺳﺘﺮس را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ و ﻛﺎراﻳﻲ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آراﻣﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ در اﺟﺮای ﺣﺮﻛﺎت ﺑﺪون ﺧﻄﺎ، اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ )41(."