چکیده:
هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفههای خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربهای در روشهای تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و بهطور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تجربی، به مدت 10 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه، در برنامة تمرینی مشخص شرکت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامة تمرینی سازمان یافتهای شرکت نداشتند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامة خودتوصیفی بدنی (PSDQ) در سه نوبت شروع، وسط و پایان برنامة تمرین استفاده شد. تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پایان 5 هفته تمرین، مؤلفههای هماهنگی و لیاقت ورزشی در گروه یوگا نسبت به گروه ایروبیک و کنترل بهطور معنیداری بیشتر بود (05/0P<). همچنین در پایان 10 هفته تمرین در گروه یوگا مؤلفههای هماهنگی و فعالیت بدنی نسبت به گروه کنترل، و مؤلفة قدرت نسبت به گروه ایروبیک و کنترل بهطور معنیداری بالاتر بود (05/0P<). علاوه بر این، مؤلفة هماهنگی در گروه ایروبیک بهطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0P<). آزمون t گروههای وابسته نشان داد در گروه یوگا، مؤلفههای لیاقت ورزشی و قدرت در پایان 10 هفته تمرین بهطور معنیداری بیشتر از 5 هفته تمرین بود (05/0P<). نتایج نشان داد در گروه یوگا، افزایش معنیدار مؤلفههای هماهنگی، فعالیت بدنی و لیاقت ورزشی به تأثیرات 5 هفتة اول و افزایش معنیدار قدرت به تأثیرات 5 هفتة دوم تمرین مربوط است. این نتایج به مزیت نسبی تمرینات یوگا و نیاز به تعداد جلسات بیشتر برای بهبود برخی از مؤلفههای خودتوصیفی بدنی اشاره دارد.
خلاصه ماشینی:
"همچنیندر پایان 10 هفته تمرین در گروه یوگا مؤلفههای هماهنگی و فعالیت بدنی نسبت به گروه کنترل،و مؤلفۀ قدرت نسبت بهگروه ایروبیک و کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (0/05<P) .
اما بررسی ادبیات مربوط به ایروبیک و یوگا نشان میدهد که مطالعۀ اثر این(1)- dyoB (2)- icsA (3)- ssegruB (4)- lapotsehcS &%00217YZHG002G% تمرینات برمؤلفههای خودتوصیفی بدن،محدود است و با توجه به گسترش روزافزون این فعالیتها در میاناقشار مختلف جامعه به ویژه دختران جوان،در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.
جدول 1-نتایج تحلیل واریانس یکطرفۀ میانگین تفاضل مؤلفههای خودتوصیفی بدنی گروههای تجربی وکنترل در میانآزمون و پسآزمون(به تصویر صفحه مراجعه شود) ادامۀ جدول 1-نتایج تحلیل واریانس یکطرفۀ میانگین تفاضل مؤلفههای خودتوصیفی بدنی گروههایتجربی و کنترل در میانآزمون و پسآزمون(به تصویر صفحه مراجعه شود)نتایج آزمون t (جدول 2)نشان داد که در گروه یوگا،میانگین تفاضل مؤلفههای لیاقت ورزشی و قدرت درپایان 10 هفته تمرین به طور معنیداری بیشتر از 5 هفته تمرین بود (0/05<P) ،اما در گروههای ایروبیک وکنترل،میانگین تفاضل هیچ یک از مؤلفههای خودتوصیفی بدنی بین 5 و 10 هفته تمرین،تفاوت معنیدارینداشت (0/05>P) .
همچنین افزایش مؤلفۀ هماهنگی در نتیجۀ پرداختن به تمرینات بدنی یوگا مورد(1)- oaR dna inaR (2)- hploduR (3)- nagirraH انتظار بود،زیرا انجام این تمرینات به هماهنگی زیاد اجزای مختلف بدن نیاز دارد.
"stneduts ytisrevinu elamef fo tpecnoc-fles lacisyhp dna .
"stneduts ytisrevinu hsidewS ni sgnitar ecnatropmi dna snoitpecrep fles lacisyhp :PP,(6)14,(negahnepoC)strops ni ecneics dna enicidem fo lanruoj naivanidnacS .
30 yranilpicsidretni na:sretaks erugif elamef evititepmoC fo snoitpecrep-fles morf 166-158:PP,(2)77,trops dna esicrexe rof ylretrauq hcraeseR."