چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تجربه ادراکی – حرکتی بر بهره رشد حرکتی حرکات درشت و ظریف نوزادان بود. بهاین منظور 15 نوزاد 8 – 5 ماهی سالم و بالیده بهصورت تصادفی از مرکز شیرخوارگاه آمنه شهر تهران انتخاب شدند و بهصورت همگن از نظر سنی در گروههای آزمایش و کنترل قرار گرفتند. نوزادان گروه آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط غنیشده ادراکی – حرکتی تمرین کردند. برای ارزیابی مهارتهای حرکتی درشت و ظریف، از مقیاس رشد حرکتی پی بادی استفاده شد. دادههای حاصل با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین میانگین نمرههای بهره رشد حرکتی حرکات ظریف (004/0 = p) و میانگین نمرههای بهره رشدی – حرکتی حرکات درشت (02/0 = P) دو گروه تمرین و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافتههای حاصل، تمرین و تجربه بر رشد حرکتی بهطور کلی و بر بهره رشد حرکتی حرکات درشت و ظریف بهطور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بهعبارت دیگر، تمرین و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارتهای حرکتی پایهای و بنیادی نوزادان شرکتکننده در دو گروه تمرین بود. این یافتهها با دیدگاه سیستمهای پویا در رشد حرکتی سازگار است.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه پیاژه دورۀ نوزادی(بدو تولد تا 2 سالگی)را به عنوان مرحلۀ حسی-حرکتی در نظر میگیردو برنقش حرکت بررشد ادارکی و شناختی تأکید میکند،همچنین براساس دیدگاه سیستم پویا همۀ حیطههایرشد(شناختی،عاطفی،حرکتی و جسمانی)تأثیر متقابل برهم دارند و با در نظر گرفتن این مطلب که هرکودک تا دو سالگی به 70 درصد رشد سیستم عصبی خود دست مییابد1،5،6،14،لزوم تحقیق در زمینۀنقش تجربه بررشد حرکتی در نوزادان زیر دو سال ضروری به نظر میرسد.
با توجه به مطالب مذکور،در تحقیق حاضر با ایجاد زمینۀ ادراکی-حرکتی غنی در محیط و با استفاده ازمقیاس کیفی بهرۀ رشد حرکتی،تأثیرات تجربۀ ادراکی-حرکتی برچگونگی رشد حرکات درشت و ظریفنوزادان در دورۀ حساس در فرایندهای رشدی بررسی شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)نمودار 1-نمرۀ کل بهرۀ رشد حرکتی حرکات درشت و ظریف برحسب نمرههای میانگین جدول 1-آزمون t مستقل برای مقایسۀ میانگین نمرههای بهرۀ رشد حرکتی در دو گروه آزمایش و کنترل (به تصویر صفحه مراجعه شود)جدول 1 نشان میدهد نوزادانی که در معرض تمرین و تجربۀ بیشتر مهارتهای حرکتی بنیادی جابهجایی ودستکاری قرار گرفتند،به طور معناداری در نمرههای کل بهرۀ رشد حرکتی حرکات ظریف و درشت،امتیازبهتری را کسب کردند.
از آنجا که این مقیاس نشاندهندۀ کیفیت رشد مهارت-های حرکتی درشت و ظریف است2،نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نوزادان گروه آزمایش در مقایسه بانوزادان گروه کنترل،عملکرد کیفی بهتر و بیشتری در حرکات ظریف داشتند.
نتایج و یافتههای به دست آمده از پژوهش حاضر نشان میدهد که تمرین و تجربۀ ادراکی-حرکتی عاملمثبتی در رشد مهارتهای حرکتی پایه و بنیادی نوزادان شرکتکننده در گروه آزمایش است."