چکیده:
در این مقاله، هدف نه نگارش «تاریخ موحدون»، بلکه توضیح فرایند
ظهور یک رهبر دینی مورد نظر است که ابتدا با اندیشه اسلامی و بعد گرایش
به مهدیگری، در برابر یک امپراتوری قرار گرفت و سرانجام نظریهاش تا
بجایی گسترش یافت و پذیرفته شد که تشکیلاتی را که بنیاد نهاد به شکل
یک امپراتوری نمود یافت. ابن تومرت خواه در آفریقای شمالی و خواه در
تاریخ اسلام به عنوان شخصیتی انقلابی در جریان حوادث زمان قرار گرفت
اما نه به گونه یک انسان استثنایی، بلکه با استفاده از شرایط زمان و نیز بحران
اندیشههای اعتقادی، فعالیت خود را برای تبیین مرام و شعار خود ـ که در
رأس آن بیشتر مسائل اخلاقی قرار داشت ـ آغاز کرد و به انجام رساند.
نهضت وی که برای ایجاد یک جامعه همسان و هماهنگ آغاز شده بود، بر
اثر شرایط زمان، ماهیتی سیاسی به خود گرفت.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله، هدف نه نگارش «تاریخ موحدون»، بلکه توضیح فرایند ظهور یک رهبر دینی مورد نظر است که ابتدا با اندیشه اسلامی و بعد گرایش به مهدیگری، در برابر یک امپراتوری قرار گرفت و سرانجام نظریهاش تا بجایی گسترش یافت و پذیرفته شد که تشکیلاتی را که بنیاد نهاد به شکل یک امپراتوری نمود یافت.
از این میان بروز نهضتی از بربریان بود که واکنشی درباره مفهوم اسلام از خود نشان داد که در اندک زمانی در تمامی «مغرب»، نه تنها به عنوان حرکتی سیاسی، بلکه به عنوان یک تشکل و وحدت معنوی نمود پیدا کرد که در تاریخ سیاسی و اسلامی «مغرب» شایان توجه است.
یکی از این دو چون مجبور به پرداخت مالیاتهای بسیار سنگین شده بود، پشتیبانی بالقوه بربرها را در مقابل هرگونه مخالفتی که با امپراتوری مرابطین صورت میگرفت، با خود داشت؛ دیگری نیز رشد وابستگی و تابعیت برای ایجاد یک نیرو و وحدت سیاسی بود که بر اثر همان اقدام مرابطین به وجود آمد.
به عنوان نتیجه، هدف این مقاله، بررسی مسئله تشکل جامعه توحیدی (توحیدگرایان) است که ابنتومرت ادعا کرده بود در راه رسیدن به آن حتی مبارزه و جنگ خواهد کرد، نیز بررسی نکاتی از خطوط زندگی وی که در خلق هویت و شخصیت او مؤثر بود و رسیدن وی به نقطه اوج در امپراتوری وسیعی که از افریقای شمالی تا شبه جزیره ایبری گسترش یافت، مشخص نمود.
Charles Andre julien, History of North Africa, (Tunisia, Algeria, Moraco), Ed: Rogerle tourneau, tran: John petrie, London, Routledge and keaganpaul, 1970, P."