چکیده:
یکی از اهداف برنامهریزان اقتصادی افزایش رشد اقتصادی در کنار افزایش بهرهوری نیروی کار است. سرمایهگذاری (هزینه) بر روی آموزش میتواند این دو هدف عمده را تامین کند. هدف این پژوهش بررسی اثرات افزایش هزینهی آموزش بر سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی با استفاده از یک مدل تعادل عمومی محاسبهپذیر است لذا، بر مبنای آمار و اطلاعات اقتصادی سال1380 و همچنین ماتریس حسابداری اجتماعی همین سال، سه سناریوی متفاوت برای رشد هزینهی آموزش در نظر گرفته شده و اثرات آن بر سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی برآورد میشود. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که رشد هزینهی آموزش بر سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی اثر مثبت دارد. افزایش 50 درصدی هزینهی آموزش در دوره اول 81/3 درصد سرمایهی انسانی را افزایش داده و به میزان 8/5 درصد به رشد اقتصادی افزوده است. در دورهی دوم به ترتیب 4/5 درصد و 3/7درصد سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی را افزایش داده است. هرچند جدا کردن اثرات رشد اقتصادی در دورهی اول، به عوامل سرمایهی انسانی و فیزیکی، نشان از نبودن ارتباط میان سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی است اما دردورهی دوم جداسازی اثرات رشد اقتصادی عوامل، نشاندهندهی ارتباط میان رشد اقتصادی و سرمایهی انسانی است.
خلاصه ماشینی:
"هدف این پژوهشبررسی اثرات افزایش هزینهی آموزش بر سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی با استفاده از یک مدل تعادلعمومی محاسبهپذیر است لذا،برمبنای آمار و اطلاعات اقتصادی سال 1380 و همچنین ماتریس حسابداریاجتماعی همین سال،سناریوی متفاوت برای رشد هزینهی آموزش در نظر گرفته شده و اثرات آن برسرمایهی انسانی و رشد اقتصادی برآورد میشود.
و اینتوزیع درآمد را بدتر میکند(توربک هانگ،2003) {o(1) ekcebrohT & gnoH o} {o(2) )MAS(xirtaM gnitnuoccA laicoS o} اوجاها و پرادهان{o1o}(2006)با استفاده از مدل تعادل عمومی و مدل طرح شده از سوی توربک و هانگ آثارافزایش هزینههای آموزش بر سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی در کشور هند را بررسی کردند.
&%00516AMTG005G% جدول 9-جداسازی اجزای تغییرات رشد اقتصادی در سه سناریوی مختلف در دورهی اول (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ: {Eمحاسبات تحقیقE} همانگونه که در جدول(9)آمده است،بیشترین اثر نیروی انسانی بر رشد اقتصادی در بخش خدماتاست و علت آن قرار گرفتن بخشی عمده از نیروی کار تحصیلکرده در این بخش است.
بریا اثبات این فرضیه که ساختار بازار نیروی کار در ایران با توجه به بالا بودن نسبت نیروی کار بیسواد وکمسواد(غیرماهر و نیمهماهر)به باسواد(ماهر)نبود ارتباط میان رشد سرمایهی انسانی و رشد اقتصادی است،فرض شده است که رشد هزینههای آموزش در یک دورهی دیگر نیز وجود داشته باشد.
جدول(10):تأثیر افزایش هزینههای عمومی آموزش بر رشد ارزش افزوده در سه سناریوی مختلفبا فرض رشد هزینهی آموزش در دوره دوم (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ: {Eیافتههای تحقیقE} همانگونه که در این جدول دیده میشود،افزایش هزینهی آموزش و سرمایهی انسانی در دورهی دوم،ارزش افزوده را بالا میبرد."