چکیده:
در مقالة پیش رو دلایل نقلی مهم ترین وظایفی که در برابر معصومین علیهم السلام باید رعایت گردد، به شیوة برهانی بررسی می شود؛ وظایفی مانند: معرفت، اطاعت، تسلیم، شکر، دوستی با دوستان و دشمنی با دشمنان امام، نصرت، احیای امامت اهل بیت علیهم السلام ، دعا و انتظار ظهور. معرفت امام شرط حصول ایمان، اعتقاد و عمل است. و این معرفت را می توان مقدمه ای واجب برای شناخت خداوند و رسول، حکمت خلقت، اساس اسلام و حصول به عبودیت خداوند دانست.اطاعت رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم همان اطاعت خداست و اطاعت امام به اطاعت خداوند متصل است. ولایت تکوینی و تشریعی امام از مصادیق اطاعت می باشند. ایمان واقعی با تسلیم نسبت به امام تعریف می شود و عدم تسلیم مساوی با شرک است و یکی از آثار تسلیم، بیعت با امام است. نصرت امام در یاری دین خداست که ثمرة آن غلبه ناپذیری شخص یاری کننده است. کسی که امر امامت اهل بیت علیهم السلام را زنده کند و یا زنده نگه دارد، مشمول رحمت بی پایان الهی خواهد شد. دعا برای حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به مقتضای کلام خداوند، موجب استجابت بهتر دعاست. انتظار فرج امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف برای مؤمنان با سازندگی و نیل به کمال همراه است؛
خلاصه ماشینی:
"غرض از خلقت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم کامل نمی شد، مگر با آمدن امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف چون «یملأ الارض عدلا و قسطا»؛ در حالیکه اگر حضرت زهراB نبودند، ائمه علیهم السلام نیز پدید نمی آمدند؛ چون از نسل ایشان هستند.
54 کلام امام صادق علیه السلام که فرمود «اگر زمین بیامام شود، فرو رود، (اهل خود را در خود کشد و هلاک کند)»؛55 پس « همان لحظه ای که امام نباشد مصادف با از بین رفتن زمین است»56 کاملا برهانی است؛ زیرا در تمام لحظات و برای تمام انسان ها باید حجت تمام باشد و اگر حجت نباشد ـ مثلا در صورت نبودن امام ـ انسان در روز قیامت بر خدا احتجاج می کند و از خداوند طلبکار می شود که چون حجتی از تو وجود نداشت، لذا حق عقاب کردن نداری؛ و خداوند در برابر عبد، شکست می خورد؛ حال آنکه این گونه نیست.
ائمه اطهار علیهم السلام در هر زمان در مقابل اهل باطل ایستاده اند و خدا آن ها را بعد از حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم برای این جهت نصب کرده است.
بر اساس روایات، پیش از ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حاکم موظف است بر اساس بینه قضاوت کند؛ چنانکه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نیز چنین میکرد: «همانا من بر اساس بینات و قسمها بین شما قضاوت میکنم و حجت بعضی از شما نسبت به بعضی دیگر روشنتر است پس اگر چیزی به کسی رسید که از مال برادرش بود در حقیقت قطعهای از آتش گرفته است."