الجذوة الثامنة: حقیقت زهد و عبادت نفس ناطقه انسانی و نفس فلکی مقاله

"نظم: مرا رأی آنست کایران زمین‌ یکی شهر آن به زماچین و چین‌ مرا رای آنست کانمرز و بوم‌ بود افسر هند و افرنگ و روم‌ مرا رای آنست کان خاک پاک‌ بنزدش همی باشد افلاک لاک‌ بهشتیش خوان گر ندانی همی‌ چرا خاک ایرانش خوانی همی‌ بهشت از بگیتی ندیده کسی‌ رود خاک ایران به بیند بسی‌ یکی ژرف دریاست بن ناپدید در گنج مدحش ندارد کلید همی هست ایران یکی بوستان‌ در آن بوستان گلرخ دوستان‌ همه جان پاکند ایرانیان‌ کجا وصفشان گنجد اندر دهان‌ همه فیلسوف و فریدون فرند همه ارسطو و سکندر درند همه شاهزاده همه ماهروی‌ همه سرو بالا همه راست گوی‌ همه دین پذیر و همه هوشیار همه کار دیده همه نامدار همه نیزه‌داران و شمشیر زن‌ همه لشکر آرای و لشکر شکن‌ چو بر کردن آرند کوبنده گرز همی تابد از فرشان فرو بخت‌ وفا ناید از اهل عالم پدید از ایرانیان جز وفا کس ندید وفا نزد ایرانیانست و بس‌ جز ایشان نباشد کسی دادرس صفحات 63 و 73 و 83 کتاب تحفة الالباء فی تذکرة الاولیاء(جلد اول)تألیف زین العابدین علی بن حسین صفوی قرن 31،از نسخه دانشگاه‌ الجذوة الثامنة [حقیقت زهد و عبادت نفس ناطقهء انسانی و نفس فلکی‌] عارف متقدس در درجهء زهد و درجهء عبادت، نه چون زاهد جرمانی و عابد جسمانی باشد."