چکیده:
طه حسین از اندیشمندان بزرگ مسلمان در قرن حاضر است که در آثار خود با روش های علمی و تحلیل برون دینی به بررسی حوزه-های مختلف تفکر اسلامی می پردازد. وی دارای آثار برجسته ای در حوزه تاریخ اسلام است. از آن جا که در پی تحولات دو قرن اخیر و فروپاشی امپراطوری عثمانی در کشورهای عربی، جریانی با تاکید بر مفاهیم عربی و نژاد عربی پدید آمده است و طرفداران این جریان می کوشند دلایلی برای تحکیم پایه های حکومت امویان و توجیه عمل کرد ایشان ارائه دهند، پژوهش حاضر در درجه اول با نگاهی تاریخی در پی دستیابی به نگرش طه حسین در مورد مبانی مشروعیت یک حکومت و در درجه دوم در پی بررسی دیدگاه وی پیرامون مشروعیت یا عدم مشروعیت خلافت اموی با تاکید بر شخص معاویه است.
Taha Hossein، one of the great Muslim scholars of the present century investigated different areas of Islamic thought through scientific method and out-of-religion analysis. He is of salient works in the area of history of Islam. Following the evolutions of the recent two centuries and the collapse of Ottoman emperorship in Arabic countries، it has been made a current emphasizing on Arabic concepts and Arabic race and the followers of this current try to present some reasons for the stability of Umayyad government and the justification of their action. The present research firstly looks for achieving Taha Hossein's approach around bases of legitimacy of a government and secondly، investigating his approach around legitimacy or illegitimacy of Umayyad government emphasizing on Mu'awiyah himself.
خلاصه ماشینی:
"15 دیدگاه طه حسین پیرامون پیشینه و روش خلافت معاویه وی در ابتدای کتاب علی و فرزندانش با مروری بر دشمنی دیرینۀ بنی امیه و بنی هاشم پیش از اسلام و سالهای آغازین اسلام16 و اشاره به عملکرد ابو سفیان تا فتح مکه و اسلام آوردن اجباری وی در آن زمان،17 به بررسی عمل کرد معاویه و جایگاه او در این زمان میپردازد و مینویسد: مردم میگویند که معاویه پس از مسلمان شدن به پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلم نزدیک شد و کاتب وحی گردید،ولی شاید فراموش شود که او فرزند ابو سفیان فرماندۀ کافران در جنگ احد و خندق بود.
26 طه حسین در بخشی از کتاب علی و فرزندانش به تفاوت آشکار سیاست معاویه با امیر المؤمنین حضرت علی علیه السلام اشاره میکند و این دو شخصیت را در کسوت دو حاکم جامعه اسلامی با هم مقایسه مینماید یکی از بهترین چشماندازهایی که میتوان از آن به دیدگاه او پیرامون مشروعیت حکومت اموی با خلیفه پیش از خود در پایبندی به ایمان و رعایت دستورهای اسلامی سنجیده میشود.
راهاندازی جنگهای خونین و خونخواهی او از عثمان،تنها برای دستیابی به قدرت بود با این که افرادی بهتر از او در میان صحابه پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم بودند و وی شایسته حکومت و خلافت نبود،کارشکنیها و توطئههای زیادی علی انجام داد،مانند:مشورت نکردن با مردم، داشتن مشاوران مخصوص در کارها،دو بار نقض بیعت،موروثی کردن خلافت،اسراف در بیت المال،سپردن شهرها به دست کارگزاران ستمگر و طماع،خونریزی کارگزارانش، نسبسازی بر خلاف حکم شرعی قرآن،مخالفت آشکار با احکام دینی مسلمانان،اجرای حد در زمان شبهه بر خلاف سنت خلفا،بدعتآفرینی و استفاده از فریب در به دست آوردن قدرت،انتخاب جانشین پس از خود،و تبدیل خلافت به سلطنت،مشورت نکردن با مردم در معرفی یزید و بیعت اجباری گرفتن از مردم برای او."