چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی قدرت پیش بینی ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی بر رضایت مندی زوجی زنان پرستار می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری، کلیه ی پرستاران زن متاهل بیمارستان های شهر شیراز بوده که تعداد 140 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و مورد پژوهش قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی رضایت مندی زوجی انریچ، شخصیتی(NEO-FFI) و سبک زندگی میلر و اسمیت بود. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و هم چنین، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره از روش SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین عامل عصبی بودن و مدت ازدواج با رضایت مندی زوجی رابطه ی منفی، ولی بین عامل توافق و سبک زندگی با رضایت مندی زوجی رابطه وجود دارد و بین عامل برون گرایی، بازبودن، وجدانی بودن و سن با رضایت مندی زوجی رابطه ای یافت نشد. نتایج دیگر پژوهش نشان داد که عامل عصبی بودن، توافق و مدت ازدواج به صورت معناداری رضایت مندی زوجی را پیش بینی می کنند. در حالی که برای عامل برون گرایی، باز بودن، وجدانی بودن از متغیرهای شخصیتی و عامل سن سهم معناداری پیدا نشد.
خلاصه ماشینی:
"از آنجا که فعالیت و تلاش زنان، چه در خانه و چه در عرصهی اشتغال، باعث ایجاد نقشهای چندگانه برای آنها شده است و از سوی دیگر، بهداشت روانی و رشد و تعالی جامعه در گرو سلامت و بهداشت روانی خانواده است، از آنجایی که عوامل شخصیتی و سبک زندگی میتوانند با رضایت زوجی رابطه داشته باشند و حتی رضایت زوجی را پیش بینی کنند، در این پژوهش سعی شده است تا به این مسئله پاسخ داده شود که آیا ویژگیهای شخصیتی و سبک زندگی قدرت پیشبینی رضایتمندی زوجی بویژه در پرستاران را دارد یا نه؟ از سوی دیگر، زندگی زناشویی همیشه درمعرض خطر بروز اختلافات متعددی از جمله: اعتیاد همسر، مشکلات مالی و اقتصادی و بیماری روانی، جسمی و یا جنسی یکی از زوجین میباشد، ولی گاهی اختلافات به گونهای کاملا متفاوت از آنچه ذکر شده خود را نشان می دهد.
جنتی جهرمی، معین و یزدانی (Janati Jahromi, moein, yazdani, 2010)، در پژوهش خود با عنوان بررسی و مقایسهی رابطهی میان ویژگیهای شخصیتی و رضایتمندی زناشویی در زنان شاغل شهر کازرون با تعداد 200 نفر به عنوان نمونه و استفاده از ابزار رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامهی شخصیتی نئو به نتایج زیر دست یافتند: 1- بین عامل عصبی بودن (بی ثباتی هیجانی) و برونگرایی با رضایت زناشویی رابطهی منفی و معنادار وجود دارد.
جمعبندی و نتیجهگیری نهایی در یک جمعبندی نهایی و با توجه به هدف نهایی این پژوهش که در پی بررسی قدرت پیش بینی ویژگیهای شخصیتی و سبک زندگی بر رضایتمندی زوجی بود، با بررسی و تجزیه و تحلیل دادههای آماری بدست آمده، مشخص شد که بین متغیرهای عصبی بودن و رضایتمندی زوجی رابطهی منفی؛ بین توافق با رضایتمندی زوجی رابطهی مثبت و مدت ازدواج با رضایتمندی زوجی رابطهی منفی وجود دارد."