چکیده:
زمینه و هدف: طبق پیش بینی های سازمان جهانی بهداشت، در صورت عدم سیاستگزاری های جدید در کشورها، ظرف 20 سال آینده سوانح ترافیکی ششمین علت مرگ و سومین مسبب بار جهانی بیماریها خواهند شد. در ایران در سال 1380 این عامل مسبب %7.89 از مرگها و از مهمترین علل مرگ بوده اند. با توجه به شیوع نسبتا بالای سو مصرف مواد در رانندگان و عدم وجود شواهدی قوی به نفع ارتباط آن با حوادث ترافیکی، انجام این پژوهش لازم به نظر می رسید.
روش بررسی: این مطالعه یک بررسی case-crossover بر روی رانندگان حوادث ترافیکی منجر به جرح در کرمان است و هدف آن ارزیابی اثر استعمال یک دوز اپیوم )تا 6 ساعت پس از مصرف ( بر خطر سوانح ترافیکی منجر به جرح و متعاقب آن مراجعه به بیمارستان می باشد. از بین 220 راننده که تحت مصاحبه قرار گرفتند، 63 نفر استعمال اپیوم را 6 ساعت قبل از رخداد سانحه گزارش کردند.
یافته ها: جهت تجزیه و تحلیل از دو رویکرد جور کردن جفتی (paired matching) و رویکرد فراوانی معمول (usual frequency) استفاده شد. با استفاده از رویکرد اول، نسبت برتری سانحه ترافیکی منجر به جرح بر اساس استعمال اپیوم 6 ساعت پیش از سانحه 4، با 95 درصد فاصله اطمینان 0.85-18.8 محاسبه گردید. رویکرد دوم فقط در افرادی که به طور منظم از اپیوم استفاده می کردند قابل اجرا بود. بدین ترتیب خطر نسبی این سوانح در افراد معتاد به اپیوم 6 ساعت پس از مصرف، 3.2 با 95 درصد فاصله اطمینان 1.91-5.45 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل برای ساعت های جداگانه تا 6 ساعت (ساعت دوم، ساعت سوم ...) نیز انجام شد؛ ساعت سوم پس از مصرف بالاترین خطر نسبی برآورد شده را نشان داد.
نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، می توان نتیجه گرفت که احتمال رخداد سانحه ترافیکی منجر به جرح و متعاقب آن مراجعه به بیمارستان، در افرادی که به طور منظم از مواد مخدر افیونی استفاده می کنند، در دوره زمانی 6 ساعت پس از استعمال آن، 3.2 برابر سایر زمان ها است.
خلاصه ماشینی:
"نتیجهگیری:بر اساس این مطالعه، میتوان نتیجه گرفت که احتمالا رخداد سانحه ترافیکی منجر به جرح و متعاقب آن مراجعه به بیمارستان، در افرادی که به طور منظم از مواد مخدر افیونی استفاده میکنند، در دوره زمانی 6 ساعت پس از استعمال آن، 2/3 برابر سایر زمانها است.
در حالیکه سهم الکل در دنیا، به عنوان علت تصادفات جادهای، بیش از هر ماده دیگر است، هر دارو یا مادهای که سیستم اعصاب بیش از هر ماده دیگر است، هر دارو یا مادهای که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تأثیر قرار دهد نیز میتواند باعث اختلال در عملکرد رانندگان گردد 4P}هر چند که، در حال حاضر شواهد قوی به نفع ارتباط مثبت بین استفاده از مواد و داروها و افزایش خطر تصادفات رانندگی وجود ندارد 1P}، ولی شواهدیی وجود دارد که نشان میدهد شیوع مصرف داروهای روانگردان و تفریحی در بین رانندگان در حال افزایش است 5P}و تعیین تأثیر این مواد بر حوادث ترافیکی یکی از اولویتهای پژوهشی به شمار میرود 1P}.
بحث بر اساس این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که احتمال رخداد (4)-{L gnihctaM deriaP L}P}(5)-{L ycneuqerF lausU L}P}(6)-{L oitaR ksiR L}P}(7)-{L oitaR sddO L}P} (به تصویر صفحه مراجعه شود)جدول 1:مشخصات جمعیت تحت مطالعه در اسکرین اورژانس بر حسب استفاده از مواد مخدر افیونی طی شش ساعت قبل از رخداد تصادف در بیمارستان شهید باهنر کرمان (به تصویر صفحه مراجعه شود)جدول 2:نسبت برتری سانحه ترافیکی بر اساس استعمال اپیوم 6 ساعت پیش از سانحه با استفاده از رویکردسانحه ترافیکی منجر به جرح و متعاقب آن مراجعه به بیمارستان، در افرادی که به طور منظم از مواد مخدر افیونی استفاده میکنند، در دوره زمانی 6 ساعت پس از استعمال آن، 2/3 برابر سایر زمانها است."