خلاصه ماشینی:
"میان متفکران مسلمان پدید میآمده،به قرآن رجوع میکردهاند تا دینی و شرعی بودن نظریههای خویش را به سنجۀ کتاب الهی بسنجند و قدر و میزان آن را دریابند.
تفسیر به ماثور،یا تفسیری که تنها با استفاده از روایات و سنت لغوی و نقل اقوال اصحاب و تابعان به دلایلی مورد توجه نقادانه متفکران مسلمان قرار گرفته بود،هیأت و هیبت نخستین خود را از دست داد.
چرا که توجه تام و تمام به روایات باعث شده بود تا افسانه و اسرائیلیات یهودیان و مسیحیان در میان اخبار قرآنی رواج یابد و عوامل سیاسی نیز که تأکید بر حذف هویت عترت معصوم از ساحت دیانت داشتند،فرهنگ قرآن را به اندیشهای جزمی و خالی از هر گونه انعطاف و تحرک بدل کرده بود.
مرحوم علاومه طباطبایی رحمه الله پیرامون این روش تفسیری چنین آورده است: متکلمین سعی کردهاند آیات را بر طبق اصول مذهب خود تفسیر کنند؛یعنی آنچه را موافق دیدند،گرفته و باقی را به صورتی که مذهب آنان اجازه میداد تأویل نمایند..."