خلاصه ماشینی:
"البته این نکته غیر قابل انکار است و علت آنکه نمایندگان کشورهای در حال رشد مدت ششماه درجلسات کنفرانس دهلی نو بمباحثات خود با نمایندگان مناطق توسعهیافته ادامه دادند نیز همین ایمان واعتقادشان بلزوم«همکاری بین المللی»در حال مسائل بازرگانی بوده ولی از سوی دیگر باید اعترافکرد که تنها از کلیات صحبت کردن درد کشورهای در حال رشد را که فاصلهشان سال بسال از ملتهای جلوافتاده زیادتر میشود درمان نمیکند و عمل کشورهای جلو افتاده در خرید مواد خام کشورهای در حال رشدبقیمت ارزان و فروش کالاهای ساختهشده بآنها با قیمتهای گزاف تزلزلی در اقتصاد کشورهای در حال رشدبوجود آورده که آنها را بورشکستگی تهدید میکند و این امر مآلابضرر صلح جهان و بزیان ملتهایجلوافتاده تمام خواهد شد."