خلاصه ماشینی:
"تا دل به مهرت دادهام در بحر فکر افتادهام چون در نماز استادهام گویی به محرابم دری که سعدی،آن را در بخش بدایع از غزلیات خود،ضمن غزلی با مطلع ذیل سروده است: آخر نگاهی باز کن وقتی که بر ما بگذری یا کبر منعت میکند کز دوستان یادآوری؟ در سال 3681 میلادی که روابط سیاسی و بازرگانی میان ایران و ژاپن برقرار میشود و اولین سفیر ژاپن به نام بوشیدا2همراه با چهار بازرگان و یک مترجم به دربار ناصر الدین شاه قاجار میآیند و حامل نامه امپراطورشان برای پادشاه ایران هستند،در واقع فتح بابی برای اقبال ایراندوستان ژاپنی به فرهنگ و زبان و ادب ایرانی میکند و بعدا در دوران حکومت رضاخان و محمدرضا پهلوی- که قراردادهای متعدد سیاسی،فرهنگی و اقتصادی بین ایران و ژاپن منعقد میگردد و کنفرانسهایی که قبل و بعد از انقلاب اسلامی با همکاری نمایندگانی از این دو کشور،در ایران و ژاپن برگزار میشود،همچنین نمایشگاههای صنعتی و هنری چندی که از دستاوردهای دو ملت در توکیو و تهران برپا میگردد،زمینهای مساعد را برای تشویق گروهی از پژوهندگان و دانشوران ژاپنی برای آموختن زبان فارسی و آشنایی با فرهنگ و ادبیات ایران فراهم میسازد،به طوری که امروزه در تعدادی از دانشگاههای ژاپن،از جمله در سه دانشگاه واقع در شهر توکیو،یعنی دانشگاههای«واسدا»،«توکیو»و «مطالعات خارجی توکیو»و دانشگاههای«اوزاکا»، «کیوتو»،«هوکائیدو»،«توکای»،«کائوئین»،«جوجی»، «میجی»،«کیوشو»،«توکوبا»،«کوماموتو»،«کوئیو» و..."