خلاصه ماشینی:
"در کشور ایران میتوان این تحولات را در قالب و ساختار سنتگرایی، تجددخواهی و دیدگاه انقلاب اسلامی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
به نظر میرسد که در گذشته دیدگاه نسبت به زنان بیشتر ابزاری بود، تا به عنوان ماهیتی مستقل، چنانچه در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی نقش زنان بیشتر در براندازی نظام حاکم شاه و نظام طاغوت عمده بوده است.
به طوری که برخی از روشنفکران موضوع زنان را تا آنجا قابل طرح میدانند که در چارچوب توسعه سیاسی کشر قرار داشته باشد و اصولا چارچوب و هویت ویژهای برای مسائل مبتلا به زنان قائل نیستند.
تا هنگامی که چنین نگرشی در مطالعات زنان مدنظر باشد و صرفا به تغییرات صوری و ظاهری در برخی از قوانین و مقررات اکتفا شود، دیدگاه ابزاری همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند و تحول نگرشی در این وادی دیده نخواهد شد."