روزه سپر است آری از نائره نار ادب و هنر

"ماه رمضان آمد و بگذشت مکرر ما بهره نبردیم مگر شهد مزعفر بستیم بسی تهمت و یکبار نخواندیم‌ یکسوره باخلاص ز فرمودهء داور افطاری اگر دادیم یکریزه ندایم‌ آنرا که دهد سودی در عرصهء محشر هرگز ننمودیم در این ماه گرامی‌ یادی ز دل پرالم سائل و معتر نه بر طبقی بی‌رمقی را بنشاندیم‌ نه خسته‌دلی را بطعامی که میسر روزه سپر است آری از نائرهء نار بیمی نبود بر تو کشی گر بسر اسپر لیکن نه هر آنکو گلوی خویش نگه داشت‌ صائم بشمار آمد و وارسته ز آذر آنروزه که برهانداز آتش دوزخ‌ باید بود آراسته در شرع مطهر بی‌شائبهء حیله و بی‌رخنهء نیرنگ‌ چونان که خدا گفته و آورده پیمبر باید همه اعضا،ره طاعت بسپارند تا روزه پسند افتد در مذهب جعفر جان غرق بود دریم سودای الهی‌ دل محو تجلای مهین ایزد بافر"