خلاصه ماشینی:
"و با اینکه همواره از پذیرش مقلدانه رویگردان بود،و بر بحث و فحص و پیگیری ورد و ایراد اصرار می‌ورزید،و از مستشکلین عمده و مصر درس میرزای اصفهانی بود،به مبنای علمی این استاد بلند مقام،در انتقاد بر داده‌های فلسفی و عرفانی، گرایشی عمیق به هم رسانید،و در حق آن عالم ربانی و متأله قرآنی،به عظمتی خاص معتقد گشت.
و این بنده بجز اطلاعاتی که خود از این استاد داشت،به هنگام نوشتن این زیستنامه،از فرزند برومند ایشان،جناب حجة الاسلام و المسلمین،آقای حاج شیخ رضا محامی نیز درخواست کرد،تا شرح حالی از پدر بزرگوار خویش مرقوم دارند.
از آن پس به حوزهء درس خارج فقه و اصول و معارف آیة الله میرزا مهدی اصفهانی حاضر گشت و تا پایان عمر این استاد(19 ذیحجهء 1365 ق)یعنی نزدیک به ده سال از محضر وی استفاده کرد،و مبانی اصولی میرزای نائینی را،و همچنین فقه و معارف اهل بیت«ع»را فرا گرفت."
(
, 
, 
)
