خلاصه ماشینی:
"سمندریان از نوجوانی به نقاشی با آبرنگ گرایش داشته،چنانکه خود میگوید: «از دورانی که در هنرستان اصفهان مشغول به تحصیل هنر بودم به آبرنگ علاقهمند شدم و از همان سالها به آموختن این شیوه از نقاشی پرداختم،دیدن آثار استادانی چون یرواند و سمبات در این راه برایم بسیار سودمند بود.
محمود سمندریان معتقد است که در آبرنگ به هیچ رو نباید اضافهکاری کرد،بلکه باید در نهایت سادگی و جسارت،قلم را با صفحه آشنا کرده و در عین حال هر چیزی را درست و کاملا با شناخت نقاشی کرد.
نقاشان امروز ما در ایران،عمیقتر و اصیلتر نقاشی میکنند و به ریشههای فرهنگی توجه بیشتری نشان میدهند، از این رو در تجربههای تازهام کوشیدهام طبیعتی را که در برابرم میبینم،صرفا رئالیستی مشاهده نکنم بلکه روحیه،فرهنگ و احساسات خود را نیز در کار داشته باشم؛احساسی که بتواند با تمام مردم چه شرقی و چه اروپایی ارتباط برقرار کند و در عین حال،بیان واقعی افکار و روحیاتمان نیز باشد»."