خلاصه ماشینی:
"جشنوارههای مختلفی که نهادها وسازمانها برگزار میکنند گاهی دچار موازیکاری با دیگر نهادها و سازمانها شده و ازمطلوب حقیقی خود که همانا ترویج فرهنگایثار و درونیسازی آن است دور میشوند،مثلا جشنوارۀ داستان کوتاه«پایداری»را کههیئت مؤسس انجمن ناشران دفاع مقدس وگروهی از ناشران خصوصی برگزار میکند،در کنار جشنوارۀ ادبی یوسف که جشنوارۀداستان کوتاه است قرار دهید و این دو را بایکدیگر مقایسه کنید،چه لزومی وجود داردکه در کشور دو جشنواره با صرف هزینۀهنگفتی از بیت المال و به کارگیری پتانسیل وتوان نیروی اجرایی هزینه شود تا مخاطبی کهبرای هر دو برگزارکننده یکسان است در ایندو جشنواره شرکت کند؟آیا اساسا مخاطبانجشنواره داستان کوتاه پایداری مخاطبانجشنواره داستان یوسف هم خواهند بود؟به عقیدۀ نگارنده اگر تمرکز نهادهای مجریجشنوارههای ادبی متعهد بر روی موضوعاتمشخصی باشد که از پیش بر روی آنها توافقشده است نتیجهگیری کلان طبعا بهتر،معقولتر،منطقیتر و با صرف هزینه کمتریخواهد بود و قطعا خروجی این جشنوارهها باتوجه به شرکت گسترده و فراگیر مخاطبان هردو جشنواره در یک جشنواره بهتر و حرفهایترخواهد شد."