خلاصه ماشینی:
"حال این سؤال پیش میآید که چاره درد چیست؟و راه گسترش زبان فارسی کدام است و چگونه میتوان زبان فارسی را دوباره رواج داد؟و از چه راه ممکن است در سطوح مختلف همکاری کرد؟و همآهنگی دستگاههای گوناگون با یکدیگر برای ترویج زبان فارسی، چگونه خواهد بود؟اینک بیان مطلب:1-باید در سطوح بالا، از طریق انعقاد قراردادهای مفید فرهنگی و علمی میان دو کشور ایران و پاکستان- همان طوری که تقاضای استادان فارسیدان پاکستانی هم هست-ترتیبی داده شود که در شوراهای عالی و جلسات فرهنگی متشکل میان هیئتهای دو کشور، تصمیم گرفته شود که زبان فارسی نیز همچون زبان عربی یک ماده درسی شود و درس زبان فارسی از برنامه آموزشی، حذف نگردد تا از این راه به اشاعه و پیشرفت زبان فارسی کمک شود.
10-برای جلب توجه دانشجویان رشته زبان و ادب فارسی، از نظر اقتصادی لازم است که در هر یک از خانههای فرهنگ ایران، دار الترجمهای درست شود و متون مفید و سودمند، ترجمه گردد تا اولا فارغ التحصیلان زبان فارسی این دیار جذب بازار کار شوند و ثانیا زبان فارسی آنان بدین وسیله تقویت گردد و ثالثا از نظر اقتصادی هم به آینده خود امیدوار شوند و دریابند که پس از فراغ از تحصیل میتوانند درآمدی داشته باشند و رابعا وجود دار الترجمه سبب میشود که یک کتاب چند بار به توسط چند تن ترجمه نشود و تکرار نگردد و خامسا از راه ترجمه به پیشرفت فرهنگ و معارف هم، خدمتی شده است."