چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ابعاد جو اخلاقی و رضایت شغلی کارکنان ادارههای آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بود. روش پژوهش توصیفی(همبستگی) بوده، جامعه مورد مطالعه شامل 735 نفر از کارکنان شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان بود که با استفاده از نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم نمونه تعداد 205 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه بود: اولی مربوط به جو اخلاقی در سازمان، دارای 29 سوال و نه بعد توسط ویکتور و کالن(1987) و پرسشنامه دوم مربوط به رضایت شغلی، دارای 20 سوال که توسط لی(2000)، با مقیاس پنج درجهای لیکرت ساخته شدهاند، استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامهها با استفاده از آلفای کرونباخ در جو اخلاقی (0/76) و رضایت شغلی (0/87) به دست آمد. برای تعیین میزان همبستگی بین ابعاد جو اخلاقی و رضایت شغلی از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که جو نفع شخصی با رضایت شغلی رابطه داشت (0/05<p) و ابعاد منفعت سازمان و کارایی، دوستی، اخلاق شخصی و رویه های سازمانی هیچ رابطه ای با رضایت شغلی نداشتند (0/05<p). همچنین، جو علایق تیمی، مسئولیت اجتماعی و قوانین و کدهای حرفه ای رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی داشته است (0/05<p).
خلاصه ماشینی:
"فرضیه دوم تحقیق که عنوان کرده بود میان جو اخلاقی منفعت سازمانی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد،با توجه به سطح معناداری 0/450و مقدار 61/.
فرضیه سوم بیان کرده بود که میان جو اخلاقی کارایی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد و با توجه به نتایج جدول 2 سطح معناداری برابر با 0/35و مقدار 22/.
فرضیه چهارم تحقیق بیان میکند که بین دو متغیر جو اخلاقی دوستی و (1)- dnaphseD (2)- enibdoW رضایت شغلی رابطه وجود دارد،با توجه به نتایج جدول(2)سطح معناداری برابر با 0/275 و ضریب همبستگی برابر با /29.
فرضیه پنجم تحقیق بیان میکند که بین جو اخلاقی علایق تیمی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد،با توجه به نتایج جدول(2)سطح معناداری برابر با /001.
با توجه به نتایج پژوهش،پیشنهادهای زیر ارائه میگردد: -با توجه به رابطه مثبت و معنادار جو اخلاقی کدهای حرفهای،مسئولیت اجتماعی و علایق تیمی با رضایت شغلی در میان کارکنان ادارههای آموزش و پرورش،پیشنهاد میشود نکه مدیران برای حفظ و ارتقای این ابعاد،استانداردهای حرفهای و قانونی را در سازمان پیاده کنند،به کارکنان مطابق با ظرفیت آنان اختیار و آزادی عمل بیشتری داده،کار گروهی و تصمیمگیری مشارکتی را در سازمان اجرا کنند.
-با توجه به عدم رابطه بین جو اخلاقی شخصی،رویههای سازمانی و دوستی با رضایت شغلی در میان کارکنان،به مدیران آموزش و پرورش پیشنهاد میشود که برای بهبود این ابعاد به عقاید و نظرهای کارکنان احترام گذاشته،آنان را به ابراز عقاید خود تشویق نمایند،سیاست ها و دستورالعملهای سازمانی را به وضوح برای کارکنان تشریح کنند و مقررات خشک اداری را در حداقل ممکن قرار دهند."