چکیده:
هدف اصلی این مقاله تشریح چالش های منطقه ای فراروی تحقق دکترین ظهور مسالمت آمیز چین با تاکید بر معضلات ژئوپلیتیکی است. اعلام دکترین ظهور مسالمت آمیز در سال 2003 به مثابه راهبرد کلان سیاست خارجی چین با هدف از بین بردن «تصور تهدید» و ایجاد ثبات منطقه ای که پیش نیاز رشد و توسعه اقتصادی چین است، محور اصلی فعالیت های دیپلماتیک چین در آغاز هزاره جدید می باشد. این نوشتار با طرح این مسئله که چرا چالش های ژئوپلیتیک در سطح منطقه شرق آسیا مهم ترین مانع در برابر تحقق دکترین ظهور مسالمت آمیز و اهداف آن است با استفاده از روش تبیینی ـ تحلیلی، بر این نظر است که برخلاف چالش های ژئواکونومیک و ژئوکالچر که پاسخ چین برای مدیریت آنها موثر بوده، حوزه ژئوپلیتیک به لحاظ پیچیدگی و ارتباط با سیاست قدرت واجد بیشترین ظرفیت برای تقویت «تصور تهدید» از چین نزد کشورهای منطقه می باشد. تشریح «تصور تهدید» و دکترین ظهور مسالمت آمیز و اشاره به چالش های فراروی تحقق این دکترین به ویژه در حوزه ژئوپلیتیک، بخش های اصلی این نوشتار است.
خلاصه ماشینی:
"مهمترین این وجوه عبارتند از: -عدم توانایی چین در تداوم روابط اقتصادی پردامنه به ویژه در زمان رکودهاکه با وجود ارائه برخی کمکها،این کشور کمتر متقاضی کالاهای کشورهایجنوب شرق آسیا میشد؛ -حرکت سیلگونه کالاهای ارزانقیمت چینی به سوی بازار کشورهای منطقه ودر نتیجه رکود بسیاری از مراکز تولیدی و از بین رفتن توانایی رقابت در اینکشورها که این امر بعد از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001تشدید شد؛ -پیوندهای نامشخص مؤسسات و شرکتهای به ظاهر خصوصی چین با بخشدولتی و سیاست حمایتگرایانه دولت در برابر آنها؛ -بهرهگیری زیاد چین از ابراز کاهش ارزش پول خود در مواقع اضطراری و درنتیجه فشار به رقبا در فروش کالاها؛ -دریافت و جذب بیشترین سرمایهگذاری خارجی جریانیافته از غرب توسطچین و کانالیزه کردن آن به درون مرزهای خود؛ -عملکرد این کشور به مثابه مرکز مونتاژ کالاهای تولیدی کشورهای منطقه وصادرات آنها به غرب که در عمل مانع از حضور سرمایهگذاران و تولیدکنندگان اینکشورها در بازارهای جهانی بهطور مستقیم میشود.
طرح چین برای ساخت 8 سد بزرگ بر روی رودخانه مکونگ2که این اقدام باتوجه به موقعیت چین در سرشاخههای رودخانه میتوانست به پروژههای آبیاری،صنایع،حملونقل و ماهیگیری در کشورهای همسایه به ویژه لائوس کمک فراوانیکند؛امضای موافقتنامههای متعدد تجارت آزاد با آسهآن و کشورهای عضو آناز جمله سنگاپور در ذیل چهارچوب آسهآن+1؛بیانیه مشترک برای توسعه بنادر دوطرف در اکتبر 2007؛تلاش برای تسهیل جریان سرمایهگذاری دوجانبه و در ادامهتأکید بر افزایش مبادلات تجاری میان طرفین که این امر میتواند ایجادکننده اینتصور در نزد کشورهای آسهآن باشد که رشد اقتصادی چین نه تنها تهدید نیستبلکه واجد مزایایی نیز برای آنها میباشد )142:4002,gnaW & iesoyR(;9002,namtteP، از جمله اقداماتی است که نشانگر اهتمام پکن در راستای رفع چالشها در حوزهاقتصاد با کشورهای منطقه به ویژه جنوب شرق آسیا بوده است و از این نظر میتوانگفت که حوزه ژئواکونومیک در شرق آسیا یک حوزه مدیریتشده محسوبمیشود که در آینده و در پرتو همافزایی میتواند فراتر از چالش به عنوان مبنایهمکاری فراگیرتر مطرح شود."